‘Machtig, heel de schepping.’
De wereldgeschiedenis is toekomstgericht. Al, de Onderschikker,
werkt vanaf het begin naar het einddoel toe. Alles moet ingezet om
dat te bereiken. Na de Zoon zelf is Zijn lichaam het grote instrument
voor heel de schepping. Vader zet Hem en dat lichaam in om allen te
bereiken. Dat wordt aangedreven door Zijn liefde.
‘De liefde van Christus?’
Daar werd Paulus door gedreven. De liefde van de Vader was de
drijfveer van de Zoon. De Zoon was en is vol van de liefde van de
Vader. Zo zijn ook wij vol van de liefde van Christus, door de geest
die in ons woont. Dat is een grote stap verder dan Israël, waarin de
geest nog niet woont en nooit woonde. Dat is nog toekomstmuziek.
‘De toekomst. Ja, dan gaat het gebeuren.’
Misschien merkwaardig om op de laatste dag van het jaar zo met die
toekomst bezig te zijn. Die is vast en zeker in Gods hand. Wat ook zal
gebeuren; het gaat nooit buiten Zijn liefde om. We zijn buitengewoon
gezegend, Vader mogen we kennen in steeds aanroepen: Abba!
Wat een dankbaarheid gaat uit je hart opstijgen, wanneer je dat be-
seft, dat de toekomst altijd in Vaders liefdevolle hand is!