5 december 2016
‘Het hemelse heeft weinig aandacht.’
Men heeft –en dat is zo menselijk– al-
leen aandacht voor het aardse. Wat
op aarde gebeurt, de eigen kleine en
grote problemen. Maar ook: de wereld
en waar het naartoe moet.
De Schrift toont meer van het hemelse
dan we vaak denken. Gisteren keken
we even naar de zegetocht van onze
Heer door de hemelen.
‘De hemelse tabernakel.’
We zijn ermee bezig, dat is omhoog
kijken naar Hem, die ons liefheeft. Hij
is het Hoofd van de uitgeroepenen in
deze tijd. Uniek lichaam. Hij is met Zijn
bloed de hemelen doorgegaan als een
toonbeeld van overwinning. De nog
onvolkomen goddelijke dienst van de
hemelsen kon nu compleet worden,
nu Hij Zijn volbrachte werk liet zien.
‘Het was meer dan dat.’
In elk geval was het een prediking,
dat het Gods plan is de zonde defini-
tief weg te doen. Nadat dit gezegd is:
want Christus ging geen heilige plaat-
sen binnen die met handen gemaakt
zijn, de representaties van de ware,
maar naarbinnen de hemel zelf, om
nu voor het aangezicht van God voor
ons te verschijnen Hebreeën 9:24
Stelt datzelfde hoofdstuk:
het is ook niet zo, dat Hij zichzelf vaak
zou offeren, zoals de hogepriester jaar
na jaar door het bloed van anderen,
want dan had Hij vaak moeten lijden
vanaf de neerwerping van de wereld
Hebreeën 9:24-26a
Zowel de aardse priesters en hoge-
priesters als de hemelse machten die
een goddelijke dienst uitvoerden, wis-
ten dat het onvolkomen was omdat
het steeds herhaald werd. Wat ge-
beurde, was niet afdoende en dus
niet definitief.