15 februari 2017
‘We hebben vertroosting.’
We zien op veel momenten, dat mensen troost en
bemoediging zoeken. Zo ook Maria en Martha toen
vriend Lazarus was overleden. Merkwaardig genoeg
had de Heer bewust gewacht om ernaar toe te gaan.
Hij huilde bij het graf. Het gesprek ging over dé be-
moediging voor de mens: opstanding.
‘Ze dachten: op de jongste dag.’
God is geest; alle leven is van, uit en door de geest.
Daarom zei de Heer ook, dat de God van Abraham,
Izaäk en Jakob de God van levenden is en niet van
doden. Als teken, dat Hij werkelijk de Zoon van God
is, wekte de Heer Lazarus op uit de doden. Dus Hij
liet hem niet over in de dood tot de jongste dag.
‘Dat was geweldig.’
De Heer zei daarbij:
Ik ben de Opstanding en het Leven, wie in mij ge-
looft, zal leven
Johannes 11:25
Dat gaf vertroosting. Zij hadden Lazarus terug, en
wij als gemeenteleden hebben uitzicht en houvast
doordat wij weten, dat de bazuin van God zal klin-
ken op Zijn dag en uur. Dan zullen al degenen die
ons ontvielen, verdrietig genoeg, opstaan en levend
gemaakt worden. Dat zal indrukwekkend zijn.