‘He, die nieuwe visie op Paulus die in de theologische wereld de
laatste tijd naar voren komt, wat betekent dat?’

In het artikel uit het Nederlands Dagblad van 22 mei zegt hoog-
leraar Geurt Henk van Kooten er iets over:

“Het probleem dat Paulus heeft met de werken der wet, is niet
dat joden ze willen gebruiken om hun heil te verdienen – ook in
het jodendom draait het om genade.
Het probleem is dat ze een scheiding tussen Israël en de volken ver-
oorzaken.”

Heel merkwaardig, deze uitleg over wat Paulus bedoelde in zijn
brieven. Als de joden de werken van de wet niet wilden gebruiken
om het heil te verdienen, waar dan wel voor? En waarom schrijft
Paulus in Romeinen indringend over rechtvaardiging zonder de
werken van de wet (Romeinen 4:5)? Het blijkt bij Paulus te draaien
om geloof
, want dat is het principe, dat met genade overeenstemt
(Romeinen 4:16). Bovendien zwijgt de hoogleraar over het geloof
van
Jezus Christus (Romeinen 3:22,26), dat essentieel is voor de
redding van Jood en heiden!

De hoogleraar redeneert Galaten 3 (onder andere) weg, door te stellen,
dat ‘de werken van de wet’ alleen een scheiding tussen Joden en heide-
nen zou veroorzaken en niets te maken zou hebben met redding!

Paulus wil als volgeling van Christus geen nieuwe religie, maar een
universeel jodendom dat niet meer aan etnische grenzen is gebonden.”

Hieruit blijkt, dat hij geen inzicht heeft in wat Paulus wérkelijk bedoelde;
niet een voortzetting en uitbreiding van het jodendom (judaïsme), maar
iets nieuws: de roeping van de gemeente, het lichaam van Christus!

Op zijn best lijkt hij te bedoelen, dat Israël aan de spits van de volkeren
zal staan in het Messiaanse rijk (koninkrijk der hemelen), waarbij het
lichaam van Christus niet langer in beeld is. De heidenen kunnen dan als
proseliet aanschuiven bij de tafel van Israël.