9 juni 2017
‘Verwondering, dat is gebleven.’

Elke keer raak je onder de indruk, wanneer
je iets beseft van wat God aan het doen is.
Hij is bezig, in Zijn grote plan, alles te onder-
schikken. In onze tijd zien we, hoe de mens
zichzelf centraal stelt en God wil buitenslui-
ten. Zelfbeschikking noemt men een groot
goed. Geloof zegt echter, dat God beschikt.

‘Daarover ben ik verwonderd.’

Geloof rekent met Gods woord. Zijn uitspra-
ken Zijn geest en leven. Mensen in pinkster-
en volle evangeliekringen bidden om kracht
en dat de heilige geest over hen zal komen.
Wanneer dat volgens hen gebeurt, ervaren
zij een verandering. Het wachten op de hei-
lige geest
is dan beloond, denkt men.

‘Dat is gerekend met Handelingen 2.’

Toen, in die speciale situatie met de aposte-
len, op grond van de belofte die de Heer aan
hen
gegeven had, toen kwam de kracht om-

dat de geest op de gelovigen kwam. Men re-
kent dus met iets, dat niet aan hen, maar aan
de apostelen van de Besnijdenis beloofd was.
Later schreef de apostel van de natiën echter:

want ik ben niet te beschamen aangaande
het evangelie, want het is Gods kracht tot
redding voor ieder die gelooft, eerst de Jood
en ook de Griek
                     Romeinen 1:16

Dát zou verkondigd worden, opdat mensen
de kracht van het evangelie van God ervaren
in hun leven. Door dat evangelie te horen.
Niet door wachten op geest.