27 januari 2018
‘Paulus kwam later.’
Dat is een bijzondere roeping. Uniek,
enig, want hij was tevoren bestemd.
Vanaf Adam werd Israël geroepen uit
de volkeren als bijzonder volk. Apart
gezet voor de dienst aan God, daar-
om heilig genoemd. Mozes leidde uit
uit Egypte en Jozua leidde dat volk
het beloofde land in.
‘Israël was onder de Thora.’
Dat was tijdelijk. Gods bedoeling was:
opdat de krenking zou toenemen (Ro-
meinen 5:20). En zo gebeurde. Paulus
stelt dat later vast in Romeinen 11:11,
12. Israëls krenking was rijkdom voor
de wereld. En redding voor de natiën.
Paulus verheerlijkt zijn bediening; hij
is de apostel van de natiën.
‘We leven nu in Gods genade.’
Om overstromende genade van God
bekend te maken, werd Saulus de a-
postel Paulus. De geroepenen door
zijn arbeid werden leden van de ge-
meente die het lichaam van Christus
is. Voor hen geldt niet wat zij doen,
maar wat Hij gedaan heeft. Voor de
gelovige onder het beheer van de ge-
nade (Efeziërs 3:2) is geen leven vol
Thora-verplichtingen aan de orde.
Wij leven in de genade van God, Die
ons riep en uitkoos in Christus vóór
de nederwerping van de wereld.