3 juni 2018
‘Troostvol woord.’
De woorden van mensen schieten te-
kort. Woorden van God niet. Die ge-
ven werkelijk bemoediging. Het in de
Schrift geboden uitzicht spreekt aan.
Paulus schrijft in Romeinen 8 over het
lijden dat wij meemaken:
want ik ben ervan overtuigd, dat het
lijden van de tegenwoordige tijd niet
opweegt tegen de heerlijkheid, die
nbaan ons onthuld zal worden
Romeinen 8:18
‘Fijn, zo’n verwachting.
Het troost in ons verdriet, de pijn en
het lijden dat wij meemaken. Vader
richt onze blik omhoog, naar die God
die liefde is en niet zal loslaten wat
Zijn hand begon. De bijzondere zeker-
heid, dat alles in Zijn hand is, dat Hij
Zijn plan uitwerkt. Het bemoedigt ons
en geeft perspectief aan ons bestaan.
‘We kijken uit naar de opstanding.’
Als wij alleen voor dit leven onze ver-
wachting op Christus hebben, zijn wij
meer troosteloos dan alle mensen (1
Corinthiërs 15:19). Sommigen bewe-
ren dat er geen opstanding is, of dat
de opstanding al geweest is. En dat
er in de toekomst geen opstanding is.
Dan heb je niets, geen toekomst. Dan
wordt alles zinloos. Maar God heeft
Zijn Zoon opgewekt, en dat geeft ze-
kerheid voor de toekomst. De Eerste
is er al; de rest van de oogst gaat ko-
men. Na de tweede dood heeft ieder-
een onsterfelijkheid, oneindig leven.