4 juni 2018
‘Vader geeft leven.’
Hij is de God van alle vertroosting en
de Vader van het mededogen. Hij is
nabij in al onze omstandigheden. We
kunnen ons wat mensen betreft wel-
eens eenzaam voelen. Maar we zijn
nooit alleen. God laat dat telkens we-
ten: Hij is nabij. De leden van het li-
chaam van Christus weten het: God
woont door Zijn geest in het hart van
elke gelovige.
‘Heel fijn, dat dat zo is.’
Psalm 139 zegt het heel bijzonder:
Hij kent je. Van voor je geboorte, en
dat gold in hoogste zin voor de Heer
Jezus Christus Zelf. Maar ook wij, Hij
ként je. Weet wat in je omgaat en is
betrokken bij je leven. Wat vandaag
gebeurt, de moeilijke weg die je gaat,
Hij is er en draagt. Steun op Vaders
arm, die is sterk genoeg.
‘We hoeven het niet zelf te doen.’
Dat is het. Hij geeft kracht aan zwak-
ken. Dat zijn wij als mensen allemaal.
We weten ons verzekerd van Zijn na-
bijheid, daar hoeven we niet om te
vragen, daar kunnen we voor danken.
De tranen die je hebt, Hij ziet ze, lijdt
mee. Het huilende hart, en ogen die
geen tranen meer kunnen voortbren-
gen; het is bij Hem meer dan bekend
en Hij troost en bemoedigt ons. Het
lijden bewerkt heerlijkheid, die alles
zal overstijgen.