‘Ik moet nog even bijkomen van gisteren hoor. Wat een geschiedenis ligt
achter ons! Onvoorstelbaar. De kerk had een ongelooflijke macht over de
mensen. Daar vond natuurlijk veel machtsmisbruik plaats.’

Maar dat laatste is vaak nog aanwezig. Ook in evangelische gemeentes.
Iemand schreef nog niet zo lang geleden een boekje over macht en mani-
pulatie. Zodra je ergens achter de schermen kijkt kom je dat tegen.
Hoe meer regels er zijn en gesteld worden, hoe meer dat speelt.

‘Ik heb weleens gehoord dat eerst aan de voorganger van een gemeente
gevraagd moest worden of die en die wel verkering met elkaar mochten
hebben.’
 
In dat geval neemt de voorganger even de plaats van de Heer zelf in.
Hoe evangelisch die voorganger ook is. Waar genade in de praktijk wordt
toegepast, hebben gelovigen de vrijheid om zelf de Heer te dienen in
waar de Heer hen in leidt.

‘Veel regels werken verstikkend, evenals een machtsblok boven de
gelovigen. Het is in beide gevallen vrijheidsberovend.’

Ik denk dat je dat scherp ziet ja. Het is tegenover de vrijheid van de
genade. Het is o zo moeilijk de ware genade naar Paulus te prediken
én die in de praktijk van het gemeenteleven door te laten werken.
Zodra er een sfeer is van dat er heel veel moet, of er sprake is van
dwang, merk je dat niet het ruime en soepele van de genade doorwerkt.

 ‘Ja, dat vind ik erg logisch. Soms zijn er veel activiteiten, maar het hoeft
nog niet echt nuttig te zijn, of tot opbouw van het lichaam van Christus.’

Men kan soms veel  doen, maar dat hoeft nog niet per se het werk van de
Heer te zijn; het kan ook menselijk zich inspannen voor de Heer zijn.
Paulus schrijft in 1 Korintiërs 15:58, overvloedig te zijn in het werk van
de Heer; Zijn werk is altijd overvloedig!
  Â