‘De plaats van Johannes is voor de besnijdenis belangrijk. Hoe blijkt
dat dan?’
Johannes verwijst naar de natiën, maar dan dat zij buiten zijn bediening
staan. Zijn bediening (en wat hij schreef) is het meest van toepassing in
de nog komende dag van de Heer (‘de dag des Heren’) als de natiën geze-
gend zullen worden door het trouwe Israël. Hij spreekt van wereldwijde
zegen. Maar bij hem wordt -zoals het in die toekomstige dag zal zijn- altijd
Israëls voorrangspositie benadrukt. Zij zullen het hoofd van de volkeren
zijn.
‘Wat lees je dan precies bij hem? In zijn evangelie en zijn brieven?’
De aanhef van zijn eerste brief verwijst naar fysiek contact met de Heer:
1 hetgeen was vanaf het begin, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij
gezien hebben met onze (eigen) ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben en
onze handen getast hebben van het woord van het leven,
2 het leven toch is geopenbaard en wij hebben gezien en getuigen en verkon-
digen u het eeuwige leven, dat bij de Vader was en aan ons geopenbaard is…
Het punt is, dat bij Paulus juist het afstand nemen van zo’n fysieke relatie het
fundament is van de bediening van de verzoening:
Zo kennen wij dan van nu aan niemand naar het vlees. Indien wij al Christus
naar het vlees gekend hebben, thans niet meer. 2 Corinthiërs 5:16
‘Er bestaat wel verwarring over de plaats van Johannes. Men gebruikt zijn
evangelie vaak voor evangelisatie.’
Dit heeft te maken met de verwarring die al lange tijd in de Christenheid over-
heerst. Het feit van de nieuwe schepping (2 Corinthiërs 5:17) is zo ongeveer
verduisterd door de leer over de ‘nieuwe geboorte‘, die Israëls geestelijke her-
leving beschrijft (Johannes 3:3,7). Deze ‘nieuwe geboorte’ wordt omschreven
als ‘aards’ (Johannes 3:12). De zegeningen voor ons in de nieuwe schepping zijn
‘hemels’.
‘Tsja, zo zie je duidelijk de verschillen.
Aards – Israël, hemels – lichaam van Christus.’
Het ‘zien van het koninkrijk van God’ is in de loop van de tijd veranderd, zodat
men het is gaan zien als de hemel binnengaan. Daardoor is het aardse konin-
krijk buiten beeld geraakt en verplaatst naar ‘de hemel’.
Het ‘niets nemend van de heidenen’ (3 Johannes:7) is vervangen door ‘niets
nemend van de niet-geredden’. Daarmee werd het feit verduisterd, dat
Johannes niets aannam van de natiën, terwijl Paulus niet alleen van hen
aannam voor zichzelf, maar daarvan ook nog meebracht naar de hongerige
heiligen uit Israël in Jeruzalem (Romeinen 15:26,27).
‘Zo leer je nog eens wat. Er is wel veel veranderd door menselijk denken in
de loop van de tijd. Wat een omkering! Het is goed om de dingen zo te over-
denken.’
Johannes werd in die tijd gewoon gezien als een dienaar van de besnijdenis.
Men had daar toen geen enkel probleem mee. Men verliet Paulus bij zijn
leven al. Dat is de reden dat men al snel eerder tot de boodschap van de
besnijdenis-apostelen dan wel die van
de judaïsten is gaan luisteren.
Daarbij is men volledig voorbijgegaan aan de duidelijke uitspraak van
Galaten 2:7-9. Johannes was een van de zuilen van de besnijdenis!