Wanneer iets fout gaat in de Nederlandse samenleving, is een belangrijk item: de schuld-vraag. Dat is, als je het mij vraagt, typisch calvinistisch. Steeds maar op zoek naar de schuld(ige). Schuldgevoelens oproepen. In liederen, die op zondag in samenkomsten gezongen worden, klinkt ‘schuld’ regelmatig door. ‘Gezegend zij het Lam, dat de schuld van de wereld op zich nam’, bijvoorbeeld. Iemand hield mij eens indringend voor, dat Paulus leert in de Romeinenbrief, dat een mens ‘erfschuld’ en ‘persoonlijke schulden’ tegenover God heeft. Het hele begrip ‘schuld’ in deze zin kom ik niet tegen in het Nieuwe Testament. Nergens. Of: weet u wel een vindplaats? Ik hoor het graag! d.gorter@gmail.com