‘Ja, dat staat daar wel, maar dat moet je zo niet lezen’. ‘Dat heeft Paulus zo geschreven, maar dat heeft hij anders bedoeld’. ‘Je moet dat helemaal zien tegen de achtergrond van de cultuur van die dagen, maar dat geldt voor ons niet. Wij leven in een andere cultuur’. ‘Wij weten nu meer dan Paulus’. ‘Dat heeft God zo niet bedoeld, dat moet je echt anders zien’. ‘Dit moet je genuanceerd lezen; kijk naar de bedoeling áchter de tekst’…
Dit zijn allemaal (soms subtiele) ontkrachtingen van wat geschreven staat. Misschien wel de meest omzichtige manier van de tegenstander (satan) om Gods woord krachteloos te maken.
Van broeder A.E. Knoch heb ik geleerd, de conclusies die je baseert op Schriftgegevens, ook te toetsen aan de Schrift zelf. Kan mijn conclusie die toets niet doorstaan, dan kan ie gelijk de prullenbak in. Leuk geconcludeerd misschien, maar stelt niets voor in het licht van wat geschreven staat.
Men filosofeert liever over het woord van God, dan het werkelijk lezen en bestuderen ervan, in een onderschikkende houding om dat Woord gezag te laten hebben over het denken, het leven en al het andere. Je kunt een hele Talmoed kennen, maar missen wat er geschreven staat. Laten wij in ons hart sluiten (en dus doen) wat de Heer Jezus tegen de schriftgeleerden van Zijn dagen zei: ‘Onderzoekt de Schriften!’ (Johannes 5:39)… ‘want deze zijn het, die van Mij getuigen!’