‘Ja, wacht eens even, gisteren zei jij dat nou wel, dat eens ook al diegenen, die nu niet willen of kunnen geloven, eens hun knieën zullen buigen voor hun Redder, maar dat is niet eerlijk!’ Waarom dan niet? ‘Omdat zij dan een heel leven niet geloofden en maar hun gang konden gaan, terwijl ik netjes heb geleefd!’ Ja, en als God dat nu eens zo geregeld heeft, God, die van alle mensen houdt, die al die mensen geschapen heeft. Zou jij het kunnen verdragen als één van jouw kinderen of één van jouw beste vriend(inn)en voor altijd van jou gescheiden zou zijn? En God is nog veel groter en liefdevoller dan wij! Ken je het verhaal, dat de Heer Jezus vertelde over de verloren zoon? Mooi hè, hoe die vader op de uitkijk stond en zijn zoon al van ver zag aankomen. Die zoon hoefde niet eens berouw te tonen over zijn vroegere gedrag. Kon zo aanschuiven bij het feest, dat speciaal voor hem was klaargemaakt. Wonderlijk he. Maar ja, het andere deel van dat verhaal gaat over zijn broer, die andere zoon. Eigenlijk was die ook verloren. Weet je waarom? Omdat die meende, dat hij het zelf maar al te goed voor elkaar heeft. Híj heeft altijd goed voor zijn vader gewerkt. Hij vond zichzelf beter dan die andere zoon. En zo zijn zóveel mensen van-daag. Mensen die netjes leven, ieder het zijne geven, alles goed voor elkaar hebben. Juist die mensen zijn het moeilijkst te bereiken met de boodschap van de Bijbel. Zij hebben geen Redder nodig. Zij kunnen het zelf wel. Vinden het wellicht vanzelfsprekend, dat zij later (als zij geloven in een hiernamaals) beloond zullen worden voor hun goede daden.
Zij kijken neer op anderen, die het niet goed voor elkaar hebben. En veel gelovigen kunnen het niet hebben, dat anderen, die misschien heel slecht geleefd hebben, uiteindelijk ook mogen aanschuiven bij Vader. Maar dat uiteindelijk de hele schepping, alle mensen, zullen delen in heerlijkheid, dat is toch pas echt evangelie?