‘Als ik jouw dagstukjes lees, dan is het: genade hier, genade daar, genade overal!’ Ja precies, dat is ook de bedoeling, om dat duidelijk te maken. ‘Ja, maar dat gaat zomaar niet!’ Hoezo, leg eens uit? ‘Ja nou ja, ik vind die Galatenbrief ook best moeilijk ja. Wat Paulus er allemaal in schrijft. Hij zegt zelfs dat je geen dagen en vaste tijden hoeft te houden. Maar je moet toch goed leven voor God , als je gered bent?’ Mmmm als je het zo formuleert, antwoord ik: nee. ‘Ja maar je moet toch heilig leven voor God?’ Opnieuw antwoord ik: nee, als je het zo zegt. Volgens de apostel moet je niets, als je een gelovige bent. Want met het ‘moeten’ roep je automatisch werk van mensenhanden op. Dan is het geen vrucht, maar werken. Onze redding was nooit afhankelijk van wat wij deden, gelukkig niet zeg. Het was helemaal 100% afhankelijk van wat HIJ, God, deed! Genade, 100% genade. En als je je gered weet, dan blijft het 100% genade. Ook onze levenswandel als gelovige heeft geen invloed op het uitstromen van Gods genade over en in ons leven. ‘Nou nou, dat is wel gevaarlijk wat je daar zegt’. Hoezo? ‘Nou, dan kun je maar lekker je gang gaan als gelovige, het maakt toch niks uit!’ Wil je dat dan? ‘Eeehhhh nee….als ik eer-lijk ben, niet, eigenlijk.’ Oké. We gaan even verder. En het feit, dat jij niet je eigen gang wil gaan als gelovige, van wie komt dat? ‘Eh, ik denk, dat dat van God komt, want Zijn geest is in mij.’ Ja, Paulus heeft het dan ook over die geest van God, even in Galaten 3 en veel meer nog in Galaten 5. Alle zelfbeheersing bijvoorbeeld, is een uitvloeisel van Zijn geest in ons. Dus wie werkt er in ons? God! En dan is het: Gods genade!