Paulus schreef als apostel en leraar van en voor de natiën zijn brieven. Een knip aanbrengen in dat geheel van brieven (13 of 14, als je Hebreeën als een brief van Paulus beschouwt) zoals sommigen doen, is een hachelijke zaak.
In feite kun je dat op basis van de inhoud van die brieven niet doen.
De brieven van de apostel doen je groeien van baby tot kind en tot volwassene in het geloof. De eerste levensbehoefte van een mens is eten en drinken. Het geestelijke voedsel, dat wij ontvangen, is te allen tijde Gods woord. Voor de gelovige vandaag spitst zich dat toe op de genoemde brieven. Dat is ons rijke geestelijke voedsel, naast al het andere, dat Gods woord ons biedt.
Daarom is het ondenkbaar, dat gelovigen samen kunnen komen zonder dat daarbij het Woord opengaat en gesproken wordt. Zonder dat is gemeenschap van de heiligen onmogelijk! Andersom gezegd: alleen zó is er waarachtige opbouw. De eenheid van de geest Ãs er, en die mogen wij bewaren met de band van de vrede.
In kerken en geloofskringen wordt regelmatig geopperd, om gesprekskringen te hebben, om met elkaar over het Woord te praten. Als je leest wat Paulus doet in Handelingen, dan zie je, dat hij uit het Woord spreekt. Dat geeft voeding, opbouw en bevordert het geestelijk leven. Dan is niet de vraag: wat vind jij of ik, maar wat zegt Gód. Hij is machtig genoeg om zichzelf uit te drukken in woorden die een mens kan begrijpen, Hij is God en dus spreekt Hij! Laten wij Bereëers zijn en dagelijks nagaan in de Schriften of de dingen zijn zoals de spreker het heeft gezegd!
Dan gaat het niet om mensen, want de een (Paulus) kan planten, de ander (Apollos) kan begieten, maar God geeft de groei!