‘Het is zo, dat wij niet op de stoel van de Heer kunnen gaan zitten om
vast te stellen wie wel of niet bij het lichaam van Christus horen.’
Je kunt er wel over nadenken en als mensen alleen traditioneel ‘geloven’,
zoals de farizeeën en schriftgeleerden, kun je je echt afvragen of zij echt
gelovigen van het lichaam van Christus zijn. Soms is het echt moeilijk
vast te stellen. Maar gelukkig hoeven wij dat niet te doen, Hij weet het!
Naarmate het beslissende moment dichterbij komt, wordt het spannen-
der. Wij kunnen rustig afwachten tot die grote dag dat de bazuin klinkt!
‘Ja wel een dag om naar uit te kijken. Vandaag wellicht weer allerlei dingen
die onze aandacht opeisen.’
We kunnen er zeker van zijn, dat het exact op de juiste tijd gaat plaatsvinden.
Geen dag te vroeg of te laat. Precies goed! Dat weet onze Vader, en we kunnen
dat vol vertrouwen in Zijn hand laten. Hij zal voor vandaag dat geven wat no-
dig is, zodat wij er onder kunnen blijven staan. Het is een machtig besef, dat
God alles bewerkt in overeenstemming met de raad van Zijn wil.
‘Dat is ook best lastig telkens te beseffen, dat Hij werkelijk álle touwtjes in han-
den heeft!’
Paulus was daar diep van overtuigd en leefde daar ook mee en uit. God doet
vaak boven bidden en denken. Heel fijn, als je dat ook beseft en dat ook zo ziet.
Israël is Zijn oogappel en de gemeente, het lichaam van Christus, heeft in Zijn
plaan een bijzondere plaats toegewezen gekregen. Dat blijkt ook de typen en
beelden die wij terugvinden in de Schrift. Verborgen aanduidingen, die ons
steeds wijzen op de Heer en wij als Zijn leden.
‘We vertrouwen op Hem, die ál Zijn beloften zal waarmaken, toch?’
Ja, al de beloften zijn in Hem ja en amen. Hij zal het doen in ons leven, en Hij
doet dat ook! We zijn op weg, net als een Abraham en zullen daar uitkomen,
wat Hij ons beloofde! Abraham kwam in Kanaän en wij zullen in de hemelen
ons gebied zien!