In Romeinen 5:14 schrijft Paulus, dat Adam een type (Grieks: tupos) is, van Hem, die komen zou. Hij zet in het gedeelte Adam en Christus als vergelijking bij elkaar. Als je met de blik van Romeinen 5 Genesis leest, kijk je er anders naar. Dat heeft niets te maken met achteraf er iets in leggen, maar je maakt dankbaar gebruik van Paulus’ (door God geïnspireerde) uitleg! Het zat er altijd al in, alleen was het verborgen aanwezig in de tekst van de Torah!
In Adam was in feite het hele mensengeslacht vertegenwoordigd, zegt Paulus.
En in Christus als de laatste Adam geldt in feite hetzelfde. De vergelijking gaat in verschillende niveaus op.
Adam en Eva waren bedoeld om de aarde te onderwerpen, de situatie was allerminst volmaakt! Door de zonde van het mensenpaar, die door Paulus in Romeinen 5 aan Adam als verantwoordelijke wordt toegeschreven, is er van die onderwerping van de aarde in feite nog niet echt veel terechtgekomen. De mensen zijn elkaar onderling gaan bestrijden en onderwerpen in plaats van de aarde.
Het wachten was dan ook een 4000 jaar op degene van wie Adam een type was: Christus! Hij kwam als mens, als de laatste Adam, en werd verworpen en gedood aan het kruis door mensenhanden. Alleen: God wekte Hem op! En daarmee kon de roeping van de gemeente, het lichaam van Christus gaan plaatsvinden!
Net zoals op Adam een diepe slaap viel en God de vrouw uit hem schiep, zo viel op de Zoon een diepe (doods)slaap, zodat God uit Hem de gemeente kon voortbrengen!