‘Een wonderlijke eenheid, die eenheid van de geest.’
De eenheid van de nieuwe schepping is voor ons nu heel wonderlijk.
Het is lastig voor te stellen, omdat wij nog in de oude schepping leven.
Vandaar de verwarring die op alle punten van het paulinische evangelie
bestaat. Elk facet dat met Paulus te maken heeft, is omstreden door die-
genen die de diepte van Gods heerlijkheid niet hebben kunnen begrijpen.
Het gaat te ver en te diep voor hen, die het vlees op een of andere ma-
nier nog een plaats willen geven.
‘Ja, en hoe uit zich dat, hoe kun je dat herkennen?’
Op verschillende punten, zoals blijkt bij de Korintiërs, die intern hope-
loos verdeeld waren. Zij keken naar mensen en menselijke kwaliteiten.
Hoe goed mensen wel zijn. Daarbij keken zij voorbij aan het kruis, dat
een einde maakt aan de oude mensheid. Die kenmerkt zich door trots,
hoogmoed, hardheid, eigenwijsheid, roemt op en in vlees. Allerlei wer-
ken van het vlees worden stilzwijgend geaccepteerd, hebzucht bijvoor-
beeld. De Korintiërs vonden dat anderen veel beter bespraakt waren
dan de apostel die hen schreef. Andere apostelen (!) werden beter be-
vonden, bijvoorbeeld die van de besnijdenis.
‘Onvoorstelbaar. Het lijkt de christenheid van vandaag de dag wel.’
De apostel maakt in zijn tweede brief de nieuwe schepping bekend.
Het is mogelijk, dat men dat in Korinte gelijkschakelde met wederge-
boorte. Nu is wedergeboorte wel een type van de verandering van de
oude naar de nieuwe schepping, maar niet die verandering zelf.
Wedergeboorte hoort in deze huidige, oude schepping. De verandering
van een oude naar een nieuwe schepping is radicaler en diepgaander.
Dat soort dingen, daarover zal men gediscussieerd hebben in die hei-
dense havenstad. Ook de apostel zal het vuur na aan de schenen ge-
legd zijn, over dit onderwerp, en andere. Maar hij wist van de wijsheid
van God van vóór de eonen, alleen kon hij die boodschap niet kwijt in
Korinte. Later, in Efeziërs schreef hij daarover.
‘Wat een machtige woord, dat Efeziërs. Heel erg rijk!’
Eenheid is in Efeziërs juist een sleutelbegrip. Geweldige eenheid komt
naar voren in de eenheid van de geest. Efeziërs 4:4-6 laat de 7 punten
van eenheid zien. En de wandel om die eenheid uit te leven, lezen wij
in Efeziërs 4:1-3. Het punt is, dat veel gelovigen struikelen over de ver-
deeldheid in het christendom, maar dat is het vlees zien. Wij kennen
daarom van nu aan niemand naar het vlees, en zelfs als wij –zegt de
apostel- Christus naar het vlees gekend hebben, nu niet langer!
Gelet op het zeer veel gebruiken van de naam van Zijn vernedering:
‘Jezus’, zonder titels als: ‘Heer’ en: ‘Christus’, toont sterke betrokken-
heid bij Zijn aardse leven. Men kent Hem nog naar het vlees.
Terwijl we dat juist geestelijk achter ons zouden laten en bedacht zijn
op wat boven is: Christus, de kracht en de wijsheid van God!