Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘We zien door Paulus’ brieven heen wie God is.’

We lezen in zijn brieven de uitwerking en reikwijdte van het kruis. Daar zijn we
al langere tijd mee bezig, en we zagen ook bij Abel reeds een vooruitkijken naar
het grote werk, dat Vader en Zoon zouden uitvoeren op weg naar en op Golgotha.
Daar werd alles beslist. Het kon niet missen, want het Lam was tevoren
gekend, vóór de nederwerping van de wereld. Dus in feite voordat de zonde in-
trede zou doen in het universum.

‘Ja wat een adembenemende vergezichten hebben we in Zijn woord.’

Als je het mij vraagt, zegt Petrus dat omdat hij naar Paulus heeft geluisterd.
Johannes schrijft, opgetekend uit de mond van de Heer Jezus, dat Vader Hem
liefhad vóór de nederwerping van de wereld (Johannes 17:24). Toen was Hij
er al, als de Eerstgeborene van heel de schepping. Voordat de zonde kwam.
Dat houdt in, dat het plan van God gereed was. God had alles zorgvuldig ge-
pland en Hij voert het door Christus Jezus uit.

‘Er gaat niets mis. Wat heerlijk dat ik dit al zoveel jaar mag weten.’

Het is door Gods genade, en alleen dat, dat wij deze dingen kunnen overwegen,
er met elkaar over spreken. Het is Gods genade, dat Hij ons Zijn woord doet
verstaan. Vele anderen is dat niet gegeven. Waarom? Ligt niet aan ons, alsof
wij zulke beste mensen zijn. Nee, het is God, die ons geloof, het willen en het
werken geeft, naar Zijn welbehagen. En als we veel kunnen doen in Zijn dienst,
dan is dat Zijn genade; niet om zoveel loon te verwerven!

Op 28 0ktober 2014 kwam de typologie van Hagar en Sara aan de
orde. Bekende geschiedenis, ‘dingen die een andere beduiding
hebben’ (Statenvertaling). Het is ‘spreken in beelden’ (allegoreo)
en daarin ligt een diepere zin. Welke dat is kunt u naluisteren:
Deel A en Deel B 

‘Maar, hoe komt dat, dat zij blind zijn?’

Lange tijd was Israël een volk dat zich niet aan de Thora van Mozes hield. Zij ver-
vielen keer op keer tot de meest gruwelijke afgoderij. Daarop werden zij in bal-
lingschap weggestuurd uit het land. Uiteindelijk brak de afgelopen 2000 jaar aan,
waarin God hen een geest van verdoving (Romeinen 11:8) geeft, ogen om niet te
zien. En Paulus zegt hier in Handelingen 13:11 …de hand van de Heer is op je….en
je zult blind zijn. Dat de Jood vandaag de dag niet kan zien, is het werk van God,
Zijn hand is op hen, Hij geeft hen een geest van verdoving.

‘Ja, dat wordt meestal niet duidelijk gezegd.’

Men durft deze dingen vaak niet zo te stellen. Men gelooft niet de duidelijke uit-
spraken van de Schriften, dat God het kwaad schept, terwijl dat voluit in Jesaja 45
staat. Want dat een volk geestelijk blind is, is een groot kwaad. Toch heeft God
zelf daar voor gezorgd. De Heer Jezus zelf stond in die lijn –kon niet anders- door-
dat Hij in gelijkenissen sprak. Dat was opdat de menigte niet zou verstaan.
Vandaar dat de discipelen prive onderricht kregen en uitleg van de gelijkenissen.

‘We zien, dat God een werk doet, dat wonderlijk is.’

Daarbij is het ook een werk van God wanneer iemand gelooft. Lydia schonk aan-
dacht aan wat Paulus vertelde, doordat God haar hart ervoor opende. Anders
had zij dat nooit kunnen verstaan. Zo geeft God zelfs in de gemeente aan een-
ieder een mate van geloof. De een kan misschien meer verstaan en begrijpen
dan de ander, van Zijn woord. En onder de Galaten was dit aan de hand: judaïs-
tische dwaalleraren wilden –net als een Elymas- de gelovigen van het geloof af
keren. Waarom? Om de werken van de Thora te gaan doen. Dat was de verba-
zing, om niet te zeggen: verbijstering van de apostel van de natiën!

‘Prachtige beelden zeg, in de Hebreeuwse Schriften.’

Je ziet de onderwijzing die Ieue erin legde. Paulus spreekt de Galaten ook aan,
juist op het punt van onderwijzing. Zij wilden, onder een soort betovering ge-
bracht door judaïsten, onder de Thora van Mozes gaan leven. Denk eens aan
Simon de tovenaar uit Handelingen 13; hij verzette zich tegen Barnabas en de
apostel. Elymas, de magiër. Hij probeerde de proconsul af te houden van het
geloof. Exact hetzelfde was aan de hand bij de Galaten.

‘Paulus spreekt en hij wordt blind.’

Hij was het al. Alleen geestelijk gezien dan. Dat wordt nu aan de buitenkant
bevestigd door de letterlijke blindheid aan het vlees. De Jood, die de Thora als
een licht had gekregen om dat aan de natiën bekend te maken, was zelf blind
en probeerde de heiden van het geloof af te keren. In de ontmoeting met deze
Jood werd Saulus Paulus. Juist hier, bij deze geschiedenis, wordt de naam van
Saulus (Hebreeuws) veranderd in het Griekse Paulus.

‘Opmerkelijk inderdaad.’

Het is een aanwijzing die Vader in de tekst heeft laten opnemen. Het wijst erop,
dat het geloof en het licht (van de Schriften) overgingen naar de natiën. En later
blijkt dat Vader het lichaam van Christus uitroept uit voornamelijk de natiën. In
de daarop volgende 2000 jaar zien we, dat de Schrift (het licht) vooral door de
natiën verspreid en bewaard werd. Al die tijd bleef Israël als volk blind, terwijl
sommigen uit hen werden geroepen (het gelovig overblijfsel). Treffend uitge-
beeld in Elymas, die zelf aan de hand genomen moest worden. Blind!
Morgen kijken we verder naar deze bijzondere geschiedenis in Handelingen.

‘Goed zeg, om eens wat dieper in te gaan op de betekenis van het vet.’

Het staat er niet zo, maar uit andere gegevens van de Schrift is dat af te leiden.
Het offer van Abel behaagde Al. Het laat zien dat de weg tot redding via lijden
(bloed) gaat. Maar ook, dat (wederzijdse) verzoening door dood tot stand komt.
Daarbij gaf het aan Al (God) de allerhoogste plaats. Abel gaf niet het laatste wat
overbleef (het minste), maar het eerste en het beste.
Ook Abraham offerde het beste, zijn hartslieveling. En hoe geweldig was het
antwoord van Ieue daarop! De weduwe offerde al wat zij had, de Heer zag het
en Hij waardeerde dat zeer. Laten wij dan deze voorbeelden volgen en de weg
van Abel bewandelen!