16 december 2016
‘Zelf proberen lukte niet.’
Kleine kinderen willen dat graag: ‘ikke zelf
doen!’ Als gelovigen geestelijk gezien nog
kinderen zijn, roepen ze hetzelfde. Dat was
ook bij de Korintiërs het geval. Daar had je
aan de ene kant gelovigen die meenden
dat alles onder de genade geoorloofd is.
Aan de andere kant de wettischen die al-
les graag in regels willen zien, zodat ze we-
ten waar ze aan toe zijn. Heel praktisch.
‘Dan is groei nodig.’
Zonder regels leven, kun je niet uit jezelf.
Met regels proberen te leven leidt onher-
roepelijk tot teleurstelling en schijnheilig-
heid. Gelovigen vergeten zo snel wat de
Heer tegen de farizeeën en schriftgeleer-
den van Zijn volk zei. Zij stonden bekend
als de kampioenen van de regels, tot in
de kleinste details uitgewerkt.
‘Dat werkt niet, heb ik ook ervaren.’
Het leidt tot beschadiging van mensen.
Het zonder liefde toepassen van allerlei
regels leidt tot grote schade. Het leven
onder de wet heeft gevolgen voor je blijd-
schap in je hart. Zoals Romeinen 7 zegt:
als ik nu dat doe wat ik niet wil, verklaar
ik samen (met) de wet dat zij uitstekend is
vers 16
want ik neem waar, dat het goede in mij
(dat is: in mijn vlees) geen woning maakt;
want het willen is bij mij, het ideale uit-
werken niet vers 18
De mens mist kracht om uit zichzelf aan de
wet (het ideale) te voldoen. Als dat dag in,
dag uit je ervaring is, verdwijnt blijdschap,
vreugde uit je leven.