Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

12 november 2017
‘Fijn, dat Vader meegaat.’

Hij is altijd dicht nabij, en weet wat in
ons omgaat. Hij kent je. De diepste o-
verwegingen in de ziel, maar ook in je
geest, Hij is volkomen op de hoogte.
Zonder je te veroordelen, vanzelfspre-
kend. De geredden in genade (Efeziërs
2:5,8) zijn al van vóór de neerwerping
van de wereld (Efeziërs 1:4) in Christus.

‘Helemaal in Hem geborgen.’

De liefde van de Vader zelf omringt je
volledig. Je kunt daar nooit buiten val-
len. Hij geeft wat we nodig hebben,
ook zonder dat je erom vraagt. Niette-
min is het fijn om met Vader te spreken
wanneer je thuis bent. Of wanneer je
onderweg, op reis bent. Of als je Hem
aanroept in de nacht.

‘Vader heeft de zonen lief.’

Bij de zonen zijn naar de Schrift de
dochters inbegrepen. Hij voorziet in al
onze behoeften in overeenstemming
met Zijn rijkdom. In heerlijkheid en in
Christus Jezus. Wat willen we dan nog
meer dan dit? Het heerlijke zekere van
het evangelie van genade. Dan is het
volkomen vast. Het hangt niet van ons,
maar van Hem af, Die ons liefheeft.

11 november 2017
‘Het woord verheldert.’

Als je het commentaar van God via
Paulus leest. Dan worden oude ge-
schiedenissen ineens duidelijk. In de
zin van: je leest hoe God handelde en
alles leidde. Dat is heel praktisch van-
daag nog steeds zo. Elk mens heeft
een tevoren, door God vastgesteld
leven. Dat geldt heel de schepping.

‘God werkt het uit.’

God doet het alles samenwerken tot
het goede. Het doel wat Hem voor
ogen staat. Hij gaat wel mee met de
mens door de weg van het lijden. De
verdrukkingen zijn er niet voor niets.
God is de grote Pottenbakker, die ons
niet zomaar alles laat ondergaan. We
hebben rijke troost in het besef, dat
God door lijden heerlijkheid uitwerkt.

‘Een machtige toekomst.’

Oneindige heerlijkheid in een lichaam
dat gelijkvormig zal zijn aan Zijn heer-
lijkheidslichaam. Wat een rijkdom, en
daarbij valt al het aardse in het niet.
We hebben een gebouw uit God, eo-
nisch, in de hemelen. Dat staat ons te
wachten, wij zuchten nu nog in verne-
dering. Dat zal niet lang meer duren.  

10 november 2017
‘Kan God wel gericht houden?’

Als Hij tevoren alles vastgelegd heeft?
Dat zegt de tekst in Romeinen 9:19:

wat heeft Hij dan nog aan te merken?

Regelmatig hoor je, dat de mens tot
robot gedegradeerd wordt als het zo
ligt. Als mens weet je niet, hoe je leven
zal gaan, God weet dat wel. Je kan ook
niet ontkomen aan je levensloop.

‘We zijn geen robot?’

Nee, elk mens heeft een eigen wil, tot
op zekere hoogte. Maar absoluut geen
vrije wil. Zelfs de Heer bad vlak voor de
kruisiging:

Mijn Vader, indien mogelijk, laat deze
beker aan Mij voorbijgaan, echter niet
zoals Ik wil, maar zoals U…
                                  Mattheüs 26:39

‘Je kan Zijn bedoeling niet weerstaan.’

God werkt altijd Zijn bedoeling uit, en
heeft dan ook Zijn wil bereikt.
Antwoord van Paulus op de reacties
van de vragensteller is:

O mens, sterker nog, wie ben jij, dat
jij tegenantwoord geeft aan God?
                                  Romeinen 9:20

God is de grote Pottenbakker die de
mens modelleert zoals Hij wil.

9 november 2017
‘Als mens weinig in te brengen.’

Je kon niet kiezen om zondaar te wor-
den. Adam en Eva waren gemaakt als
levende zielen, opdat zij de geestelijke
misleiding door de slang niet konden
pareren. Zo moest het gaan. Ontkomen
kon niet. Anders had de tegenstander
nooit de mens kunnen benaderen.

‘God verhardde Farao’s hart.’

En: God kan niet onrechtvaardig zijn.
Paulus gaat in op de veronderstelling
dat God onrechtvaardig zou zijn wan-
neer Hij tevoren bepaalde, dat Jakob
als jongste toch meer zou zijn dan E-
sau. Voordat zij goed of kwaad had-
den kunnen doen was door God al be-
paald hoe hun leven er uit zou zien.

‘God was daarin de Werkende?’

Omdat zowel Jakob als Esau een ze-
kere loopbaan moesten lopen, was
God het, die hun hun plaats toewees.
En zo is het gegaan. Dat gold later ook
voor de Farao. Door het leven van Ja-
kob, Esau én Farao verheerlijkte God
Zich als Degene, die alles bewerkt in o-
vereenstemming met de raad van Zijn
wil (Efeziërs 1:11).

8 november 2017
‘Als mens niet veel te vertellen.’

God bepaalde waar je werd geboren,
in welk land/provincie/stad/dorp/fa-
milie/religie/godsdienst je terecht-
kwam. En er zijn geestelijke invloeden,
die op een mens inwerken. Zonder dat
die mens zich dat bewust is.
Farao had geen idee, dat God zelf zijn
hart versterkte.

‘En hoe is dat nu dan?’

Ondanks alle goede en geweldige in-
spanningen, gebed, inzet, et cetera
van zóveel mensen, zal de mensheid
niet massaal tot geloof dan wel beke-
ring komen. De Israëlieten zullen ern-
stig tot God gebeden hebben dat ze
verlost werden van de onderdrukking
in Egypte. Liefst zo snel mogelijk.

‘Dat gebeurde niet snel.’

God wachtte tot het juiste moment was
aangebroken in Zijn plan. Pas op het tijd-
stip, dat Zijn Naam verheerlijkt kon wor-
en, dat Hij Zijn kracht kon tonen aan de
Farao, aan Israël, aan de volkeren, en de
geestelijke machten en krachten, toen
werd Israël definitief verlost.