Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Lody van de Kamp nd.nl/colum ns

Christenen en joodse feesten

Kees Bloed, theoloog en klusser, zoals hij zich zelf omschrijft, betoogt
dat christenen terug moeten keren tot de praktijk van het jodendom.
Dit deed hij recentelijk tegenover studenten van de Theologische
Universiteit in Apeldoorn.

Daarbij gaat het bij deze christelijke terugkeer niet om het gehele
jodendom. Bloed houdt zijn publiek voor dat het gaat om een terugkeer
naar het jodendom zonder de ‘rabbijnse mondelinge traditie’.
Kennelijk is deze theoloog nog niet zo goed ingevoerd in het jodendom. 
Wij kennen namelijk helemaal geen ‘rabbijnse mondelinge traditie’.
Wij kennen wel G’ds  Mondelinge Openbaring, als een toelichting op
de Tora (voor christenen het Oude Testament). 
Deze toelichting werd aan het begin van de diaspora door de rabbijnen
op schrift gesteld en kreeg daarom als naam vaak mee: ‘rabbijnse traditie’.

karikatuur

Hoe is Bloed aan zijn visie gekomen? Hij vertelde dat hij zich heeft
aangesloten bij een ‘messiaanse beweging’, waarop hij een ‘nieuwe bril’
kreeg, die hem compleet nieuw zicht op de Bijbel verschafte.
Nu moeten wat mij betreft christenen vooral geloven zoals zij de Bijbel
verstaan. Ook Kees Bloed. Toch stimuleert hij mij wel om commentaar
te geven. Hij heeft het immers over jodendom. En dan kom ik om de hoek
kijken.

Wat is een ‘messiaanse beweging’? Ben ik niet messiaans? Ben ik niet
Messias belijdend? Al tweeduizend jaar, drie keer per dag, vraagt de
Jood in zijn dagelijkse gebed om de komst van de Messias, om de her-
bouw van G’ds tempel, om de herinrichting van Davids koningshuis.

Bloed heeft het over het jodendom zonder de rabbijnse mondelinge
traditie. Alleen, dat is geen jodendom. Hoe zijn de eerste christenen,
die verkondigden geënt te zijn op het jodendom, ooit
datzelfde jodendom al heel gauw kwijtgeraakt? Doordat zij joods wil-
den zijn zonder ‘de mondelinge traditie’. En dat bleek niet te werken.
Een geamputeerd jodendom is geen jodendom. Terugkijkend op de
geschiedenis, zien we dat in naam van het christendom het jodendom
veel kwaad is berokkend.
Hoe dat kon gebeuren, is gaandeweg duidelijk geworden. Met het
jodendom zoals de eerste christenen dat beleefden, was in hun ogen
niet zo veel aan de hand. Dat mocht voortbestaan. In latere tijden echter
gingen christenen ‘de rabbijnse traditie’ ervan losweken.
Daarmee werd een karikatuur geschapen van G’ds openbaring op de
berg Sinaï. En die karikatuur gaf voldoende redenen om het jodendom
te bestrijden. Zo werd verkondigd dat het Oude Testament een uiting
van wraak is, terwijl het Nieuwe Testament de G’d van de liefde toont.
Is ‘oog om oog, tand om tand’ uit het Oude Testament immers geen
wraak? Ja, zonder de toelichting van de Mondelinge Openbaring lijkt
het daar veel op.
De Mondelinge Openbaring door de Eeuwige vertelt echter dat het niet
gaat om het wraak nemen, maar om het economisch compenseren van
degene die het slachtoffer is geworden van een verwonding. Maar met
dat karikaturale beeld van wraak is wel ontzettend veel kwaad verricht
aan de Joodse gemeenschap.

ongeduld

Hoe stelt Bloed zich voor, dat christenen teruggaan naar de praktijk van
het jodendom? Door het eten van de matsekoeken op Pesach, het joodse
Paasfeest? Door het naleven van de 39 verboden werkzaamheden op de
sjabbat, de zaterdag? Door het eten van koosjer brood, melk, vlees en het
brengen van zondeoffers wanneer de Derde Tempel is herbouwd?

De kennis van het christendom van mensen die dergelijke stellingen
verkondigen, wil ik niet beoordelen. Maar dat de kennis van het jodendom
ontbreekt, is een feit. Met het aanbieden van een geamputeerd jodendom
wordt niet alleen opnieuw een karikatuur van het jodendom geschapen.
Dat is al kwalijk genoeg. Voor veel christenen wordt hier ook een karika-
tuur van het christendom geschapen. En dat schept eveneens ongelofelijk
veel verwarring.
Laat joden in rust, zonder christelijke deelname, hun
chanoekafeest, hun Pesach, hun Loofhuttenfeest en hun wekenfeest vieren.
Christenen houden het bij het kerstfeest, het paasfeest, de advent en de
vastentijd. Hoe dat dan uiteindelijk goed moet gaan komen met de joodse
wortels van het christendom? Daar heb ik als Jood geen boodschap voor
nodig van dit soort door messiaans ongeduld geplaagde theologen.
Dit leg ik in de hand van de Verlosser.
Die weet daar vast veel beter raad mee.

‘Wanneer we over het kwaad nadenken, weet de traditie geen antwoord.’

Overigens zouden we deze zaak wel scherpstellen vanuit Gods woord. Men
denkt vaak, mede door de vertalingen van de Schrift, dat zonde hetzelfde is
als kwaad. De Schrift houdt ze in de grondtekst nauwkeurig van elkaar ge-
scheiden. Zonde = (doel) missen. Wanneer we nadenken over de oorsprong
van de zonde, dan roept theologie oorverdovend hard: de duivel! Gods woord
echter, spreekt anders. 

‘Professoren in theologie zouden nu zeggen: je komt op glad ijs.’

Echt de Schrift laten spreken is lastig, je eigen opvattingen loslaten is nog
lastiger. Wat Gods woord onder meer van zonde zegt, is voor ons van groot
belang. De Thora voorvechters (die zijn in de regel bijzonder fanatiek) zeggen
dan: ‘zonde is overtreding van de Thora (wet)’. Meestal heeft men dan de 10
woorden in gedachten. In Romeinen 5 staat, dat de zonde ook regeerde vóór
de wet kwam (vers 13). Dus de versmalling van de Thora voorvechters is niet
terecht.

‘Maar er wordt veel meer over zonde gezegd.’

Zeker. Wanneer we nog even naar argumentatie van de Thora aanhangers
kijken, dan zeggen zij vaak als één van hun hoofdargumenten, dat de zonde
hetzelfde is als geen rekening houden met of niet in acht nemen van de gebo-
den van de Thora. Zij citeren graag 1 Johannes 3:4 om hun gelijk te bewijzen.
Daar staat: zonde is wetteloosheid. De uitleg daarvan is, dat wat men afwijkt
van de Thora van Mozes, zonde is. Maar ook dat is een versmalling van die
uitspraak.

‘Maar wat betekent dat dan?’

Het is een uitspraak, die duidelijk maakt, dat zonde het niet bereiken van een
of andere norm is. Dan maakt het niet uit of het om de wet (Thora) van Mozes
gaat of om een willekeurige natuurlijk of geopenbaarde wet(matigheid). De
Thora van Mozes werd aan Israël gegeven. En op dat volk gelegd. Zeker als het
gaat om de 10 woorden. Dat was het oude verbond, Ieue trad met Israël in het
huwelijk. Morgen denken we verder na over de oorsprong van de zonde!

‘De diepte van Zijn werk is voor ons moeilijk te doorgronden.’

Het is voor ons bijna niet te bevatten, dat Ieue een boze geest erop uit
stuurt om een koning als Saul te verschrikken. Staat in 1 Samuël 16:14-23.
Eerst wordt die geest genoemd in vers 14. Een kwade geest van Ieue, en
in de volgende verzen (15,16) een kwade geest van God (Alueim, Elohim).
De geest van Ieue was geweken van koning Saul. In plaats daarvan zond
Hij een kwade geest.

‘Deze dingen zijn voor veel gelovigen moeilijk te verteren.’

Zeker. Dat komt, omdat zij vaak met een verkeerd beeld van God rond-
lopen. En God die alleen het goede doet en daartegenover een satan die
alleen het kwade doet. Niettemin staat in Jesaja 45:7, dat God het kwade
zelfs schept. Hij is de Schepper van het kwaad. Omdat in Romeinen 11:36
staat, dat alles uit God is, kunnen wij eenvoudig geloven dat dat ook zo is.
God zegt wat Hij bedoelt.

‘Dan is het duidelijk. Zo draagt Hij die instrumenten tot oneer.’

Mensen willen vaak uitleggen wat God bedoelt. Dat hoeft niet, want God
zegt zelf gewoon hoe het zit. Wij hebben geen mensen nodig die zeggen dat
God dan wel dat en dat gezegd heeft, maar dat Hij eigenlijk iets anders be-
doelde. Dat is wat de slang ook doet. Twijfel zaaien over het woord van God,
dat zeer vast is en niet verandert. Voor ons begrip lijken de dingen vaak zo
anders. Maar dat komt, omdat wij eerst de tradities van de mensen hebben
geleerd. Daarna moeten die gedachten het veld ruimen voor de waarheid
van Gods woord. 

‘Nou, dat geldt inderdaad heel erg voor het probleem van het kwaad.’

Men volgt vaak meer de tradities –zeker op dit punt- dan de uitspraken die
God zelf gedaan heeft. Je merkt dat men heel erg draait om er onderuit te
komen, maar Zijn woord verkondigt zelf de waarheid en dat is overtuigend
genoeg. Wij mogen naspreken wat Hij zegt. Uiterst zorgvuldig, dat wel, want
Hij zuiverde het zeven keer (Psalm 12:7). Je zou een aardig rijtje op kunnen
zetten wat de traditie zegt en wat Gods woord zegt. Uiteindelijk blijken de
overleveringen ijdel, leeg, niets te zijn. Gods woord is vol heerlijke inhoud!

Tijdens de bestudering van het boek Daniël kwam naar voren welke
gebeurtenissen plaatsvinden op de helft van de laatste jaarweek van
Daniël 9:24-27. Wij vinden in de Schrift daarover:

Jeruzalem omsingeld                                             – Lucas 21:20

Gruwel van de verwoesting opgericht                    – Mattheüs 24:15; Dan.9:27

Satan uit de hemel op aarde geworpen                 – Openbaring 12:7-10

De wetteloze zet zich in de tempel van God          – 2 Thess.2:4

Wanneer we kijken naar Daniël 11, dan zou dat midden van die jaarweek
in vers 31 zo gemarkeerd kunnen worden:

“Armen (legers) zullen van hem uit [op]staan. Zij zullen de heilige
plaats, de sterkte, verwonden en wegnemen het gedurige [offer] en
zij geven de verwoestende gruwel”.

Op 11 februari 2015 zal de bestudering van het boek Openbaring verder
gaan met een avond over ‘de boekrol van het leven’ (het boek des levens).
Wie staan erin? En wie niet? Kan je naam eruit geschrapt worden? Zo ja,
welke gevolgen heeft dat? Zo nee, waarom niet?
Dat en meer zal op die avond aan de orde komen.

‘We zijn en blijven wonderlijk opgenomen in Gods plan.’

Gods woord geeft antwoord daar waar wij vragen hebben. Hij zegt het
alles zelf in Zijn woord. Wij lezen eraan voorbij. Zoals dat gedeelte uit Ro-
meinen 9:22-24, waar zo duidelijk staat, dat God ook de instrumenten tot
oneer met veel geduld draagt. Dat geldt voor volkeren, maar ook voor
mensen apart. Een Judas was een vat tot oneer. God droeg hem, de Heer
droeg Hem met veel geduld.

‘Ja het moet ook wat voor de Heer geweest zijn, Judas!’

De Heer wist van meet af wie Hem overleveren zou in de handen van de
groep die door de hogepriester gestuurd was, met Malchus vooraan.
Hij wist, dat Judas het was. Al die tijd ging Judas mee, hoorde Hem en Hij
droeg Judas met veel geduld tot en met het moment dat hij opstapte van
de tafel en Hem ging overleveren. Hij stortte zich later neer, dat wel. Hij
bleek een instrument tot verontwaardiging.

‘Maar hij moest dat doen.’

Daar kom je –hoe je het ook wendt of keert- toch op uit. Judas moest dat
doen. Hij kon het uit zichzelf niet, daarom kwam de geest van de tegen-
stander in hem, in zijn hart. Pas toen kon hij het echt doen. Lijkt ook op
de Farao, van wie gezegd wordt dat God zelf zijn hart verhardde. Anders
had hij het volk na de eerste plaag al laten gaan, bij wijze van spreken.
We kunnen er niet omheen: alles is uit God, en : alles is door Hem.

‘Het kwaad is voor de mens een probleem.’

Voor God niet. Wanneer wij geloven, dat alles uit God is, dan hebben we
de sleutel in handen tot de oplossing van ons probleem met het kwaad.
Let wel, wij kunnen niet het kwade doen opdat het goede eruit voortkomt.
Dat kan God alleen, en Hij zet daarvoor de tegenstander in. En een Farao.
Maar ook een Judas. Er was ooit een boze geest die van Ieue uitging (erop
uitgestuurd werd) om koning Saul te verschrikken. Morgen meer!