Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

10 november 2018
‘Gods woord leidend.’

Dat zou zo zijn in alles. Menselijk stre-
ven en inzicht zijn van lager gehalte.
Jakob was een vasthouder en wilde
koste wat het kost dat eerstgeboorte-
recht. Hij haalde een truc uit die waar-
schijnlijk door vader Isaäk werd door-
zien. Want hij zei: het is de stem van
Jakob. Die stem hoor je door eeuwen
heen. Ook in grote verdrukking straks
zal, in de benauwdheid van Jakob de
stem van Jakob te horen zijn.

‘De belofte was leidend.’

Vanzelfsprekend zullen de woorden
tot Rebekka in het hart van Isaäk ge-
weest zijn toen hij Jakob zegende.
Bekende zinnen uit Genesis 25:23 :

er zijn twee volken in jouw schoot en
twee natiën zullen zich uit jouw inge-
wanden vaneenscheiden. ‘T ene volk
zal sterker zijn dan het andere en de
meerdere zal de mindere dienen

Daarom kon hij zegenen, terwijl hij
wist dat het Jakob was. Inzicht door
de beloften van God.

‘Isaäk handelde naar Gods plan.’

Ja, hij kende Gods woord en ging zo
bewust mee in dat wat God bedoel-
de. Dat het Esau woest maakte, dat
was gevolg ervan. Het was exact zo-
als God wilde en moest zo gaan. La-
ter, toen Paulus de volledige waar-
heid schreef, merkte hij op:

…in overeenstemming met het voor-
nemen van Hem Die alles bewerkt in
overeenstemming met de raad van
Zijn wil                          Efeziërs 1:11

Dat was zo bij Jakob en Esau. Maar
óók bij de Farao en Israël, én bij Ha-
man en de Joden.

9 november 2018
‘De waarheid van het evangelie.’

Daar ging het Paulus om, onder meer
in Galaten 2:1-5. Daar vertelt hij over
zijn ontmoeting in Jeruzalem met de
de apostelen van de besnijdenis. Daar
waren ook binnengesmokkelde valse
broeders. Zij probeerden Paulus er on-
der te krijgen. Maar Paulus was door
de geest van God alert en heeft geen
moment toegegeven. Dat was: opdat
de waarheid van het evangelie voort-
durend bij jullie blijft, schrijft hij.  

‘Hij kon dus niets toegeven.’

Hij bleef bij de genade van God als de
kern en basis van het evangelie zoals
hij dat te verkondigen kreeg. Hij gaf
niet toe aan de dwaalleraren. Er was
sprake van een geestelijk conflict, en
dat werd niet op een zielse manier op-
gelost. Paulus bleef bij de waarheid
van God voor deze tijd, daar kun je
niets van loslaten. Zo bleef het conflict
gewoon bestaan.

‘Onoplosbaar conflict, toen.’

Omdat er een geestelijk verschil was.
De judaïsten waren religieus, zij hiel-
den het bij de grondbeginselen van
de wereld. Paulus leerde de nieuwe
schepping met heel andere grondre-
gels. Oud en nieuw, dus. Wanneer in
de kern zo’n onderscheid speelt, kun
je dat niet oplossen. Niet met zielse,
of wereldse inzichten. Dan is geeste-
lijke wijsheid nodig.

8 november 2018
‘Gods woord wijst de weg.’

Het evangelie van verzoening en ge-
nade wijst de weg voor de gemeente.
Bij onenigheid zou het woord van de
verzoening leidend zijn. Dat werkt erg
praktisch uit. Moeilijker wordt het als
‘verschil van inzicht’ over fundamen-
tele zaken bestaat. Dat is een geeste-
lijk conflict waarbij je het niet via ziel-
lijke weg kunt oplossen.

‘Geestelijke wijsheid.’

Die is nodig, en het getuigt van wijs-
heid wanneer je blijft bij dat wat Gods
woord aan waarheid bekendmaakt. In
deze tijd is heel wezenlijk, dat je goed
weet wat wel en niet voor de gemeen-
te geldt. De Schrift spreekt vooral tot
Israël. Slechts een klein deel is direct
voor de gemeente, het lichaam van de
Christus, bestemd. De brieven van de
apostel Paulus.

‘Het adres op de envelop.’

Een fijne brochure van broeder A.E.
Knoch, die duidelijk maakt hoe het is.
Gratis te bestellen, zowel via da-ath
als via godsvermogen.nl als via eben-
haezer.nl en u krijgt deze kosteloos
toegestuurd. De hemelse roeping en
bediening van de gemeente is uiterst
belangrijk. Ook de godheid van God
is fundamenteel. Kan de mens iets in-
brengen? Of niet? Dat laatste is het
geval. Waarheden, we blijven er bij.

7 november 2018
‘Het lijden van de apostel.’

Dat kwam gisteravond naar voren. In
Filippenzen 3 spreekt hij erover. Gela-
den tekst, om het zo te zeggen. Op-
merkelijk is, dat de apostelen in Han-
delingen 5 gegeseld werden. Een hef-
tig lichamelijk lijden. Ze mochten van
het Sanhedrin niet langer over Jezus
en Zijn Naam spreken. Ook een vorm
van lijden, maar dan geestelijk.

‘Zij waren wel blij.’

Dat is weer iets bijzonders, dat zij weg-
gingen van het Sanhedrin en:

waren verheugd dat zij waardig geacht
waren, omwille van Zijn Naam smaad-
heid te lijden
                                 Handelingen 5:41

Je kunt het niet begrijpen, of wel. Ver-
blijden om het lijden dat je overkomt.
Paulus zegt er ook iets over in zijn eer-
ste Korintebrief:

Waarom lijden jullie niet liever onrecht?
Waarom laten jullie je niet liever bena-
delen?

‘Zomaar lijden? Dat ondergaan?’

Dat gaat niet ‘zomaar’, alleen wijst de
apostel wel de weg als het gaat om on-
derlinge conflicten. De apostelen van
de besnijdenis waren verheugd dat zij
waardig waren om te lijden voor Zijn
Naam. Paulus wijst onderlinge ruzies
en conflicten aan. In Korinte stapten
ze naar de wereld en wilden daar hun
gelijk halen. In plaats daarvan zouden
ze een oudere, wijze gelovige raadple-
gen. Die kan in het geschil of de con-
flicten het juiste zeggen, in de lijn van
het evangelie van verzoening en gena-
de van God.

6 november 2018
‘Blij met het evangelie.’

Daar word je blij van en je blijft het,
omdat het echt goed nieuws is. Een
God, Die alles in Zijn hand heeft en
niet loslaat wat Hij begon, is werke-
lijk God. Al het andere is niets. De
God van de Schriften is de God van
Israël. Hij koos dat volk uit, in grote
liefde. Hij schiep dat volk en Hij zet
het in als zegenkanaal voor de vol-
keren. In de 1000 jaar die nog komt
en daarna, op de nieuwe aarde.

‘Christus is Koning.’

Dat zal blijken in de nabije toekomst
en daarna. Hij is de Koning van de ko-
ningen. Dat geldt allereerst Israël, Hij
zal David en Salomo en de andere ko-
ningen doen verbleken. Christus gaat
daar ver bovenuit. Dat is voor op aar-
de. Hij is Hoofd van de gemeente die
Zijn lichaam is. Hij is Hoofd van alle
overheid en volmacht in het geeste-
lijke bereik. Niemand kan Hem over-
meesteren. Hij, de hoogste van allen.

‘Hij is ons Hoofd.’

Dat is een ander aspect dan Koning;
het spreekt van minder afstand dan
bij een Koning en volk het geval is.
Wij zijn met Hem verbonden, leden
van Zijn lichaam. En zo gezamenlijk
met Hem geplaatst, geestelijk gezien,
boven alle overheid en volmacht. Is
dat niet adembenemend? Wij, die la-
ger waren -naar het vlees- dan Israël,
zijn nu -in de geest- zelfs boven dat
geliefde volk en alle andere volkeren
geplaatst, met Hem. We zouden oot-
moedig en dankbaar dienen, totdat…