‘Zeg, goed om te weten, dat het Joodse leven judaïstisch is, als het gaat om de
mensen die ernaar moeten leven.’
Vaak leeft men naar allerlei tradities die bij de Thora gevoegd zijn. Men heeft in
het systeem heel veel kleine en grotere dingen erbij gedaan. Daarom: hoe orth0-
doxer men is, hoe zwaarder de lasten die men moet dragen, oftewel hoe harder
het juk op je schouders drukt. Veel dingen worden in het dagelijkse leven aan de
rabbijn gevraagd. En die geeft dan advies, wat in de praktijk redelijk bindend is.
‘Dat heb je in ander verband ook; in evangelische of zwaar kerkelijke kringen geldt
het woord van de dominee of de voorganger als bindend.’
Soms hoor je dingen, nou laat ik er maar niet verder over uitweiden. Wat een vera-
deming als je dan in de vrijheid van Christus komt. Ben je af van een mens die als
een soort bemiddelaar tussen jou en de Heer of God in staat. Nee, het is een grote
zegen dat wij als gelovigen vrije toegang tot de Vader hebben door Zijn geloof. Wij
kunnen ongehinderd -zonder bemiddelaar- bij God, de Vader ‘binnenlopen’ en met
Vader spreken. Wij zijn immers Zijn eigen zonen!
‘Ja, heel erg fijn, geen barrières meer, alles is weggebroken, in Hem hebben wij vrije
toegang tot de Vader. Heerlijk.’
Men begreep daarin Jezus ook niet. Hij deed de werken die Hij de Vader zag doen.
Toen Hij op aarde was, ging Hij wel naar de synagoge, maar dat was geen verplichting.
Hij ging zegt Lucas 4, naar Zijn gewoonte naar de synagoge, de Jesajarol ging open en
Hij paste het op zichzelf toe. Toen wilden ze Hem doden, door Hem van de hoogte af te
duwen. Maar Hij ging midden tussen hen door en vertrok. Een profeet is in zijn eigen
vaderstad niet geëerd. Jeremia werd ook in de kerker gegooid, omdat hij als enige geen
vrede voorJeruzalem voorzegde. Dat was wel het woord van Jahweh!
‘Paulus werd meerdere keren bijna gelyncht door de woedende menigte. Wat hij zei
wekte veel afgunst en woede op bij de Joden.’
Hij ging met de boodschap van rechtvaardiging door geloof a la Abram naar de heide-
nen, de gojim. Ook dat wekte woede want de wettischen vonden dat besnijdenis plaats
moest vinden bij de gojim en dat zij (dus) volgens de Joodse wijze moesten gaan leven.
De halacha in acht nemen en dat soort dingen. Paulus zegt juist dat dat niet nodig is.
Petrus had dat begrepen, zo blijkt uit Handelingen 15.
Zo is het ook nu: het gaat om Zijn geloof, en wij geloven ook. Dat is genoeg, zo wande-
len wij: in geloof en vertrouwen op al Gods beloften!