‘Wat is dat nou toch he, met die mensen die steeds maar iets willen doen naar
eigen inzicht?’
Dat deden de Thessalonicenzen niet. Die waren goed bezig. Met het werk van het
geloof, de inspanning van de liefde en de volharding van de verwachting. Zij bereik-
ten een groot gebied met het evangelie dat Paulus hen gebracht had. Dat was heel
mooi. Het woord was gebracht bij hen en zij hadden dat als Gods woord aanvaard.
Niet als een woord van mensen. Zij dienden God en verwachtten Zijn Zoon uit de
hemelen. En die zou hen bergen (in veiligheid brengen) uit het komen van de ver-
ontwaardiging van God.
‘Het is wel een mooi voorbeeld voor ons als gelovigen, die Thessalonicenzen.’
Er ontbrak nog wel iets aan hun geloof. Dat was wat Paulus hen leerde over de
verwachting die zij hadden. Hij maakt duidelijk, dat er een wegrukking van ge-
lovigen zal plaatsvinden op de door God bepaalde tijd. En dat zou voorafgaan
aan de terugkeer van Jezus Christus. De bazuin van God zal klinken en die heeft
een heel ander gevolg dan de bazuinen die in Openbaring geschreven staan.
‘Ook dat wordt steeds minder geleerd, de bazuin van God.’
Dat is zo. Er zijn nog maar weinig die echt vasthouden aan de verwachting van
1 Thessalonicenzen 4:13-18. Laat staan dat men het nog actief leert aan gelovigen.
Maar goed, God vervult Zijn woord en niet wat wij ervan aan conclusies verbon-
den hebben. Hij doet niet naar ons geloof over de toekomst, maar Hij vervult al
Zijn beloften!