Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Weet je wat een van de moeilijkste situaties is?

‘Geen idee, er zijn wel lastige situaties, maar wat bedoel je?’

Als er genade vanaf het podium op zondag en in de bijbelstudies
gesproken wordt en in de praktijk de regels worden opgelegd.
Dat is innerlijk tegenstrijdig, en vroeg of laat loop je er vreselijk m
mee vast. Je krijgt dan de meest vreemde situaties.

‘In Galaten 3 lees ik, dat de Thora een tuchtmeester voor de Joden
was tot Christus.’

Dat wil zeggen: Israël bleef in een toestand van onmondigheid tot
het zoonschap kwam. De Thora was een kind-geleider tot op Christus.
Door de komst van Christus  kon men echt groeien naar volwassen-
heid in het geloof. En zo zou het ook bij het lichaam van Christus zijn.

Wacht even, als ik je goed begrijp, dan denk jij dat gelovigen van  nu
niet naar geestelijke volwassenheid kunnen groeien in een situatie of
omstandigheid waar de Thora (of andere regels e.d.) regeert.’

Je blijft dan steeds maar in dei situatie van onmondigheid steken.
Je komt niet verder en mist innerlijke., geestelijke vrijheid.
Door het evangelie van de genade van Christus kom je steeds
een stapje verder. De wet helpt je niet verder.

De genade van God wel! Dát helpt  je en doet die vrucht ontstaan
waar Galaten 5:22,23 over spreekt.

‘Het blijft voor mij een heel vreemd iets, dat men zo aan de brieven
van Paulus kan sleutelen, dat men tot de conclusie komt, dat hij het-
zelfde zou zeggen als de andere apostelen.’

Raar maar waar. Paulus verkondigde als enige een hemelse toekomst
én een hemelse bediening voor het lichaam van Christus. Ook de
hemelingen, de geestelijke machten en krachten, zullen de verzoening
ontvangen en hun knieën gaan buigen voor Christus Jezus. Daar heeft
de gemeente alles mee te maken!

‘Het is wonderlijk dat je daar maar zo weinig over hoort. Meestal gelooft
men dat men naar de hemel gaat bij het sterven. Terwijl de Schriften zó
duidelijk laten zien, dat men door opstanding eerst naar de hemel zal gaan.’

Daarbij komt, dat men meestal geen flauw idee heeft wat men dan in de
hemelen zal gaan doen. Met palmtakken zwaaien of eindeloos Psalmen zingen
bij een hemels orgel of iets dergelijks. Vreemde en vrome voorstellingen.

‘En dan de genade he, die wordt bij Paulus -als enige- zonder voorwaarden
gebracht. Zowel voor als na het tot geloof gekomen zijn. Dat heb ik zo lang-
zamerhand wel begrepen.’

Dat is de aanstoot van het kruis. De mens wil er maar niet aan, dat hij niets
kán doen tot gerechtigheid, of hij nu wel of geen gelovige is, maakt niets uit.

‘Ja, eigenlijk fantastisch en bevrijdend, dat het geen lasten op je schouders
legt, geen slavernij van de regels en gebondenheid aan menselijke conven-
ties. Ik merk, dat ik nu pas echt belangeloos kan dienen. Het hangt immers
niet meer van mij af.’

Dat is toch echt weer geweldig om te horen. Hoe het bevrijdende evangelie écht
goed nieuws is! Je kunt gewoon elkaar dienen door de liefde, gewoon, zonder
een bijgedachte van verder willen komen, iets verdienen of wat dan ook.
Het is zó bevrijdend, al die wettische ballast en bijgedachten kwijt. Heerlijk.

‘Het verschil tussen ‘koninkrijk der hemelen’ en ‘hemels koninkrijk’
houdt dus in, dat het eerste een koninkrijk is dat uit de hemelen op de
aarde komt en het tweede een koninkrijk in de hemelen is?’

Het is zaak dit te bekijken vanuit de Tenach. Daarin lezen wij in Daniël
2:44 over een koninkrijk dat de God des hemels zal oprichten en dat in
de eonen niet zal vergaan. Het zal ook op geen ander volk (dan Israël)
meer overgaan.
Dit is het koninkrijk der hemelen wat in Mattheüs door Johannes en
de Heer bedoeld wordt, als zij oproepen tot bekering.
Gezien de profetieën van de Tenach kán dat niet anders dan een aards
koninkrijk op aarde zijn.

‘En wij zijn overgezet in het koninkrijk van de zoon van Gods liefde.
Dat is dus niet zichtbaar, want op aarde bestaat er nergens zo’n rijk.’

Het gaat om een (nog) verborgen, hemels koninkrijk. Paulus gebruikt
de uitdrukking ‘koninkrijk’, om het voor ons mensen duidelijk te maken.
Mensen denken daardoor andersom, dat het ook bij Paulus om een aards
koninkrijk zou gaan. Daar is geen aanleiding voor, bovendien roept hij
in Kolossenzen 3 op, om bezig te zijn met de dingen die boven zijn, niet
die op aarde zijn. Duidelijker kan hij het niet zeggen.

‘Maar men verdraait dit en zegt dan dat het ook om het aardse koninkrijk
gaat?’

Je hoort het terug in het spraakgebruik in veel evangelische gemeentes.
Men zegt dan, dat Jezus hun koning is. Dat is in scherpe tegenspraak met
de brieven van Paulus. Daar zien we dat gelovigen niet Jezus als hun koning
hebben, maar leden van het lichaam van Christus zijn en Hij hun hoofd!

‘Dat wijkt zeker sterk af, want lid van een lichaam zijn is een veel nauwere
relatie dan onderdaan ten opzichte van een koning!’

Als Paulus een soort 13e apostel van de besnijdenis zou zijn met een zelfde
boodschap als de andere twaalf, waarom werd hij dan zo bijzonder afzon-
derlijk geroepen, en dat buiten het land? Daar moet iets speciaals mee zijn.
Hij was dé apostel die de gemeente, het lichaam van Christus, zou uitroepen.
Niets minder dan dat. De verschillen met de andere twaalf zijn legio.

De blijde boodschap die hij bracht was en is er een van overstromende genade!

‘De brieven van Paulus verdraaien. Heel vreemd vind ik dat.
Maar als Petrus er zo duidelijk over schrijft, moet het zo zijn.
Zou dat nu echt allemaal met die genade te maken hebben?’

Het heeft daar alle mee te maken. Je leest alleen bij Paulus veel
over het kruis en de gevolgen daarvan. Het gaat om het einde van
de oude mensheid en de oude schepping. Daarnaast gaat het om
het nieuwe dat uit de opstanding van Christus voortkomt.

‘Dat is een groot verschil met de evangeliën en de brieven van
Petrus, Johannes, Jakobus en Judas?’

Zij spreken over wedergeboorte en het nieuwe verbond en alle
zegeningen die daaruit voortvloeien voor Israël. Dat heeft veel te maken
met deze oude aarde en daarna met de nieuwe aarde en nieuwe hemel.

‘Israël dus de aardse lijn en het lichaam van Christus de hemelse?’

Daarover bestaat steeds verwarring. Men wil als gelovigen vaak in
aanvang wel accepteren dat het om een hemelse bediening gaat voor
het lichaam van Christus. Na verloop van tijd gaat men zich dan op
de aarde richten en gaat men de politiek in of in de vrije tijd bezig in
allerlei, op het aardse gerichte organisaties.

‘Het is voor mij ook weleens moeilijk te onderscheiden waar het om gaat.
Je leest bijvoorbeeld over ‘het koninkrijk van de hemelen’ en over ‘het
hemels koninkrijk’. Ik vind dat lastig uit elkaar te houden.’

Bij Paulus tref je één keer de uitdrukking ‘hemels koninkrijk’ aan; in
2 Timotheüs 4:18. Hij gebruikt daar hetzelfde Griekse woord voor
hemels (epouranion) als in Efeziërs 1:3,20; 2:6; 3:10; 6:12. Het gaat
daar om het verborgen koninkrijk van de Zoon van Gods liefde in de
hemelen.

Daarnaast komt in Mattheüs de uitdrukking ‘koninkrijk der hemelen’
voor; dat is het aardse koninkrijk, dat uit de hemel op aarde komt, de
God des hemels (Daniël 2:44) zal dat oprichten!

‘Als je de christelijke pers volgt, dan merk je, dat de uitleg van
de Schriften steeds verandert. Komt dat door verder inzicht in
de Schrift?’

Misschien. De Schrift zelf verandert niet. De boodschap die
de apostel Paulus bracht, is evenmin veranderd. Ook het
verdraaien van die boodschap is blijven bestaan.

‘Wacht even. Het verdraaien van de brieven van Paulus. Hoe
zit dat? Hoe weet je dat dat gebeurde en hoe dat nu nog steeds
gebeurt?

Je kunt dat lezen in 2 Petrus 3:15-16  ‘en houdt de lankmoedigheid
onze Heer voor redding, zoals ook onze geliefde broeder Paulus
naar de hem gegeven wijsheid u geschreven heeft, evenals in alle
brieven, wanneer hij over deze dingen spreekt. Daarin is een en
ander moeilijk te verstaan, wat de onkundige en onstandvastige
lieden tot hun eigen verderf verdraaien, evenals trouwens ook de
overige schriften.’

Dit gebeurt met allerlei onderwijs dat Paulus in zijn brieven geeft.
Vooral als het om genade gaat, wil men hem iets anders laten zeggen dan dat hij in werkelijkheid zegt.

‘De brief aan de Galaten bijvoorbeeld? Want in die brief gaat het toch om genade of wet?’

Ja, en men wil dan alles proberen om Paulus iets anders te laten
zeggen dan wat hij schrijft. Men probeert Paulus vooral niet te
laten zeggen, dat de gelovigen onder genade alleen leven.

‘De Galatenbrief vind ik geen gemakkelijke brief. Paulus is wel erg
krachtig in zijn taal en schrijven.’

Het gaat bijvoorbeeld om twee (2:7-9) evangeliën, dat van de besnijdenis en dat van de onbesnedenen.

De blijde boodschap is die van genade. Geen eigen werken, zowel
voor als na de bewustwording van de redding door Jezus Christus.

‘Dus in onze levenswandel als gelovigen gaat het ook om genade? Kunnen wij er niets aan toevoegen?’

Dat klopt, en alleen dan blijft het ook een echt blijde boodschap.
Een leven onder wet leidt tot een ellendig bestaan, het brengt je
geen stap verder. Denk je daardoor meer heilig te zijn?

Je bént al een heilige en gelovige in Christus Jezus (Efeziërs 1:1)!