Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

14 januari 2019
‘Deze oude wereld.’

Ja, dat is het zeker. Veel ouder dan ver-
ondersteld. Klassiek in de christenheid
is de gedachte, dat God in zes dagen
hemelen en aarde geschapen heeft. Dat
komt onder meer door het lezen van de
wet, of de 10 woorden, elke zondag.
Over de sabbat staat in Exodus 20:11:

want in zes dagen heeft Jahweh de
hemelen en de aarde gemaakt, de
zee, en al wat daarin is, en Hij rustte
op de zevende dag.

‘Dat is heel bekend, ja.’

Twee misplaatste gedachten zijn op
deze tekst gebaseerd. Eén: Jahweh
schiep de hemelen en aarde in zes
dagen. Dat staat er niet. Wel, dat Hij
ze in zes dagen maakte. Dat wijst op
herstelwerk van de zes dagen. Alleen
bij grote zeedieren en mens is sprake
van scheppen. Twee: Jahweh zou
rusten (uitrusten) op de zevende dag.

‘Dat klopt dus evenmin.’

In plaats daarvan stopte Hij met Zijn
herstelwerk. Jahweh heeft geen rust
nodig zoals wij.
Al met al ruimt de Schrift zelf dus on-
ze misverstanden op. Nu blijkt dat er
een herstelwerk van zes dagen plaats
vond en geen schepping. Dus is deze
wereld waar wij in leven veel ouder
dan men meestal aannam vanuit de
traditie in de christenheid. Deze we-
reld is wel op weg naar een nieuwe,
daar zijn de meesten wel mee eens.     

13 januari 2019
‘Wat is er met Jericho?’

De stad werd even genoemd dinsdag
tijdens Filippenzen. Er bestaat een pa-
rallel met deze oude schepping of we-
reld. Ergens beeldt Jericho die uit. De
stad die er eigenlijk niet had mogen zijn,
maar er toch was. Zo ook de oude we-
reld waar wij in leven. Het is de schep-
ping van Genesis 1:1.

‘In 1:2 lees je chaos en duisternis.’

Die schepping was neergeworpen
als gevolg van het zondigen van de
satan. Denk aan Jesaja 54:16:

Ik heb de verderver geschapen om
te vernielen

Dat is anders dan de meeste christe-
nen geloven. Ze geloven net als veel
mensen in andere religies in een goe-
de en kwade macht. Deze bestrijden
elkaar met onzekere uitkomst. Licht
en duister, God en satan, wie wint?

‘De tekst spreekt anders.’

God schiep de satan als tegenstander,
heeft hem in Zijn hand. Hij moet doen
waarvoor hij gemaakt is. Daarop moet
een gericht komen. Gevolg: een neer-
geworpen wereld die er eigenlijk niet
meer had mogen zijn. Maar er toch is.
God gaf in Zijn liefde orde en herstel in
zes dagen, schept grote zeedieren, de
mens. Dat alles in deze, ook nu nog –
oude wereld. Geheel volgens plan.

12 januari 2019
‘Gods woord bemoedigt.’

Het geeft leven, licht en uitzicht. In al-
les beseffen we de geweldige waarde
van de woorden van het geloof. Ook
als een moeilijke tijd komt is juist het
goede nieuws bijzondere kracht. God
geeft met die beproeving óók kracht
om er onder te blijven (staan). Want 
de apostel kreeg de verzekering:

Mijn genade is je genoeg

Een prachtige uitspraak tegen de don-
kere achtergrond van het lijden van
de apostel en wat de Korintiërs deden.

‘Dat leren we meer en meer.’

Dat genoeg zijn is het Griekse woord
arkeo en blijkt in diverse tekstverban-
den. Bijvoorbeeld in 1 Timotheüs 6:8,
waar de apostel opmerkt:

wanneer wij voldoende voedsel en on-
derdak hebben, is dat genoeg

Hoe tevreden en dankbaar kunnen wij
zijn wanneer we dat hebben.
De tekst vervolgt in 2 Corinthiërs 12:9
met de uitleg van de eerdere uitspraak:

want Mijn kracht wordt in zwakheid
volkomen

‘Ja, ik ervaar dat.’

In lastige omstandigheden geeft God
de wonderlijke kracht, zodat je erdoor
gedragen wordt, geestelijk gezien. Pau-
lus werd gestenigd in Lystra. Toch ging
hij door. Hoe kon dat? Door de kracht,
die God hem gaf om verder te gaan. In
de wapenrusting die God aanreikt, dat
wel. De uitspraken van God zijn hét uit-
stekende middel (kort zwaard) om de
aanvallen van de tegenwerker te pare-
ren, én: blijvende kracht te hebben.

11 januari 2018
‘De genade brengt vreugde.’

Het leven van de nieuwe mens in Hem
is vol vreugde. Leven door de kracht
van Zijn opstanding, daar strekte Pau-
lus zich naar uit. Dankbaar zijn tijdens
het lijden is ongewoon, niet gebruike-
lijk. Bij de apostel beluister je vreugde,
ook als hij iets over het lijden zegt:

nu verheug ik mij in mijn lijden ter wil-
le van jullie            Kolossenzen 1:24

‘Dat is heel wat.’

Hij was dankbaar, dat hij van Vader de
kracht ontving om onder het gegeven
lijden te kunnen blijven. Zoals dat met
wat andere woorden ook te lezen is:

Meer dan menselijke beproeving over-
komt jullie niet. En God is trouw; Hij zal
jullie niet beproefd laten worden boven
jullie kunnen        1 Corinthiërs 10:13a

Dit is de belofte, en God is trouw! Dat
blijft staan, wat ook gebeurt in ons le-
ven. Dat maakt je blij van binnen.

‘God is trouw, ja.’

De Heer kan Zichzelf niet loochenen
(2 Timotheüs 2:13). We lezen daarom
verder in ons vers:

..maar tezamen met de beproeving zal
Hij ook de uitkomst maken, zodat jij die
kan doorstaan        1 Corinthiërs 10:13b

Hij maakt niet alleen de uitkomst, maar
ook de beproeving. Dat is wat de tekst
aangeeft. De omstandigheden waar wij
in zijn, zijn ook door Hem gemaakt. Zo
gezien zijn we volledig van God afhanke-
lijk. Hij geeft óók de uitkomst, dat is de
kracht, het vermogen, de beproeving
te doorstaan.

10 januari 2019
‘Geen veroordeling.’

Ook dat is iets fijns om echt te weten.
De feiten van Gods woord spreken, en
dat verblijdt. Blijvende vreugde in het
hart. Dat kan alleen door het evange-
lie gewekt, uitgewerkt worden. God is
het, die daarbij het willen én het wer-
ken in u en mij bewerkt. Dat weten we
ook. Het is een feit. Het geeft rust ter-
wijl je volop bezig bent. In al de jaren
volgen we het onderricht van Paulus.

‘Ook dinsdag weer, Filippenzen.’

We zien in de loop van de studies hoe
belangrijk die brief is. Voor het dienen
en het lijden dat daarbij komt. Opval-
lend is hoe vaak Paulus spreekt van
gezindheid (houding van binnen). Oot-
moed zou de gelovige sieren. Steeds
meer beseffen hoe afhankelijk je van
God bent. Een oudere gelovige, die in
het leven erg veel diende, dankt Vader
op hoge leeftijd voor elke stap die nog
gezet kon worden.

‘Dankbaarheid voorop.’

We kennen het gezegde: ‘hoe ouder,
hoe….’ En bij ons als gelovigen zou
het zo zijn:‘hoe ouder, hoe dankbaar-
der.’ Naarmate je krachten afnemen
en je meer gerijpt bent in het geloof,
neemt vanzelf de diepe dank en dus
vreugde, toe. Je weet dat God je de
dagen die nog resten, schenkt. Meer
en meer besef je de overstromende
genade, die God geeft. Dat Hij je dag
aan dag draagt.