Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

28 oktober 2018
‘Doel van de gemeente.’

De bediening is boven, te midden van
de hemelsen. Dát is de toekomst die
voor het lichaam van Christus is weg-
gelegd binnen Gods voornemen van
de eonen (Efeziërs 3:11).
Ná de eonen is heel de schepping we-
derzijds met God verzoend en is God
alles in allen. Ja, ook in al die hemelse
machten en krachten die nu nog gees-
telijke machten van de boosheid (Efe-
ziërs 6:11) zijn.

‘Wat een toekomst!’

Dit is wat de Schrift leert, vooral door
de brieven van Paulus. Die laten geen
misverstand bestaan over de heerlijke
toekomst van de schepping. Gods lief-
de is alomvattend. Niemand valt daar
buiten. Uiteindelijk zal ook blijken, dat
God volkomen rechtvaardig was in Zijn
handelen met de schepping. Zoals in
Romeinen 1-3 door de apostel gezegd
wordt: Gods rechtvaardigheid blijkt in
het geven van Zijn geliefde Zoon.

‘De basis.’

Gods rechtvaardigheid blijkt helemaal
te kloppen met Zijn liefde. Daar gaat
zoveel kracht vanuit, dat iedereen uit-
eindelijk gered zal zijn. Juist dát is te-
recht en rechtvaardig, dat allen gered
zijn en worden. Op basis van het kost-
bare bloed van Christus dat zowel van
Gods rechtvaardigheid als Zijn liefde
spreekt. En een nog diepere lijn is, dat
allen met God verzoend zijn door de
dood van de Zoon, dat spreekt van die
liefde van God die sterker is dan dood.
Allen zullen leven.

27 oktober 2018
‘Uniek evangelie.’

Soms staat in de Schrift, dat heilige
geest de schrijver(s) leidden in wat zij
schreven. Paulus werd ook geleid
door dezelfde heilige geest waardoor
de profeten van Tenach (OT) konden
profeteren. Paulus kreeg de verste
verten van Gods plan en het diepste
van Gods liefde te zien.

‘Van aangezicht tot aangezicht.’

Dat lezen we in 1 Corinthiërs 13:12
waar nu en dan staat. Later werd
in verdere brieven meer waarheid
bekend. Het dan is de tijd nadat de
volkomenheid of volle waarheid be-
kend is gemaakt. De gelovigen van-
(af) die tijd kennen van aangezicht
tot aangezicht. Doordat de brieven
van Paulus met het hart verstaan
worden.

‘Hoe kun je die begrijpen?’

Door de geest van wijsheid en ont-
hulling waar de apostel om bidt in
Efeziërs 1:17. Merkwaardig genoeg
komt zo’n gebed in deze brief naar
voren. Om de waarheid van de brief
en Kolossenzen en Filippenzen te be-
grijpen. Het Efeze-geheimenis gaat
over ons, de gemeenteleden van het
lichaam van Christus. Die heeft een
buitengewoon belangrijke functie in
het plan God.

26 oktober 2018
‘Paulus afgezonderd.’

We zien dit in Handelingen 13 als hij
in de gemeente in Antiochië in Syrië
als leraar werkt. Maar ook in Romei-
nen 1:1 waar staat, dat hij werd af-
gezonderd naarbinnen het evangelie
van God, aangaande Zijn Zoon Jezus
Christus onze Heer. Als degene, die
rechtstreeks naar de natiën ging zon-
der dat eerst het volk Israël tot beke-
ring kwam.

‘Bijzondere roeping.’

Dit kán nooit hetzelfde evangelie als
de andere 12 apostelen zijn. Hoezo
werd Saulus anders geroepen? Het is
een uniek evangelie (van de voorhuid,
Galaten 2:7-9) dat hij bracht. Terwijl
de 12 het evangelie van de besnijde-
nis verkondigden. Degene die roept
dat er één evangelie is kan niet uitleg-
gen waarom Saulus geroepen werd.

‘Lichaam van Christus uniek.’

Zeker wel, want voor de roeping van
Saulus was het Israël voorop en de
natiën konden aansluiten. Deze lijn
hoor je tegenwoordig steeds meer,
in het zoeken naar de juiste wortels
van de christenheid. Saulus was ge-
roepen, rechtstreeks, Christus Jezus
riep hem. Om het lichaam van Chris-
tus te roepen. Het evangelie dat hij
meekreeg was uniek, net als Saulus
zelf. Het enige dat spreekt van over-
stromende genade.

25 oktober 2018
‘Paulus naar Rome.’

Ja, hij ging de weg die God voor hem
had bepaald. Hij moest naar Rome. In
de tijd was hij als apostel rechtstreeks
naar ‘pure’ heidenen (dus geen prose-
lieten) gegaan. Petrus ging naar Cor-
nelius in Handelingen 10. Deze bijzon-
dere figuur was een proseliet en dus
al genaderd tot het Jodendom. En we
kunnen hem niet zien als pure heiden.

‘Paulus en Barnabas.’

Zij trokken in Handelingen 13 naar de
natiën en ontmoetten Sergius Paulus,
die als eerste pure heiden tot geloof
komt. De deur van het geloof was bij
de natiën geopend. Niet door Petrus,
maar via Paulus. Zo wordt duidelijk,
dat de wortels van de gemeente niet
Joods zijn. Paulus trok erop uit nadat
hij in Antiochië in Syrië was afgezon-
derd door de heilige geest.

‘Waarvan afgezonderd?’

Van de joden-christenen. Pas daarna
kon hij naar pure heidenen gaan. Pas
na die reis wordt gezegd, dat voor de
natiën een deur van geloof geopend
was. Zo zien we hoe pas na volledige
afzondering van Paulus de natiën be-
reikt werden buiten Israël om. Daarom
heeft de gemeente, het lichaam van
Christus, geen Joodse wortels.

24 oktober 2018
‘We zijn geliefd.’

De liefde van God in Christus, daar ligt
de oorsprong van de gemeente die li-
chaam van Christus is. Geen wortels
in Israël. Het belangrijke punt in Han-
delingen is, dat Paulus direct, zonder
tussenkomst van Israël als natie naar
de natiën ging. Dat wekte de woede
van Joodse mensen (Handelingen 22:
21,22). En Paulus zei in 22:2,3:

ik ben een man, een Jood, geboren in
Tarsus – Cilicië, in deze stad opgevoed
aan de voeten van Gamaliël…

‘Duidelijk. Zijn oorsprong is Joods.’

Hij had opdracht op rechtstreeks naar
de natiën te gaan.  Opgegroeid; later
geroepen buiten het land was hij in ze-
kere zin een buitenstaander. God liet
hem wel eerst doorkneed raken in de
Tenach (OT) en de tradities. Zo was in
Zijn voornemen Saulus’ loopbaan uit-
gestippeld. Het kon niet anders gaan,
want God had dat zo bepaald.

‘Paulus, de apostel van de natiën.’

Het is in Handelingen soms voor ons
niet zo duidelijk; een ontwikkeling in
zijn bediening is te zien. Hij sprak in  
synagogen eerst zijn eigen volk aan.
Daar had hij niet zoveel succes – later
in Handelingen gaat hij na afwijzing
naar de natiën. Buiten de synagogen.
In Handelingen 22 lezen we ingrijpen-
de gebeurtenissen waardoor Paulus
naar Rome gaat.