‘Ongelooflijk zeg, dat van gisteren, ik ben er nog ondersteboven
van. bij wijze van spreken.’
Ja, er wordt weleens de indruk gewekt dat een gelovige niet zou
mogen genieten. Nou, dat kunnen wij wel. Nou en of! Wij genieten
dagelijks van ons hemels lot(s)deel. Een roeping die wij nooit heb-
ben kunnen bedenken. Laten wij daarom meebidden met Efeziërs 1:17
dat wij allen (het hele lichaam van Christus) een geest van wijsheid
en onthulling in erkenning van Hem ontvangen van de Vader van de
heerlijkheid. Dit laatste blijft een bijzondere aanduiding. Voor zover
ik weet is dit de enige keer, dat God zo genoemd wordt. Je vindt ook
‘Vader van de lichten’, bijvoorbeeld. Maar niet wat in Efeziërs 1:17
staat: ‘de Vader van de heerlijkheid’.
‘Dat is dus een hele bijzondere uitdrukking?’
Als je ‘Vader’ ziet als degene die de heerlijkheid brengt, verwekt als
het ware, dan is dat opvallend. Omdat het hier gaat om het lichaam
van Christus. In verband met de hoogste geestelijke waarheden wordt
Hij zo genoemd. Deze waarheden staan in verband met het lichaam
van Christus. Natuurlijk komt alle heerlijkheid tot stand door het werk
van de Zoon van Zijn liefde. Maar als je Efeziërs leest, lijkt het erop,
dat juist de ekklesia die Zijn lichaam is, onlosmakelijk met Hem ver-
bonden is. En dat het lichaam als Zijn complement meewerkt in het grote
plan van onderschikking van allen aan de Zoon en daardoor aan God.
Dan blijkt misschien wel, dat de Vader alle heerlijkheid tot stand brengt
door middel van Zijn Zoon, samen met de zonen die bij het lichaam van
Christus horen.
‘We zijn, als dat zo is, ongelooflijk bevoorrecht. Waar hebben we dat
aan te danken?’
Niet aan iets dat wij zelf gedaan hebben. We hebben er niets aan toe-
of af kunnen doen. Het is te danken aan Gods keuze. Hij koos ons uit,
uit deze wereld om bij het lichaam van Christus te gaan horen. Dat was
al vóór de nederwerping van de wereld besloten (Efeziërs 1:4). Hij deed
het licht aan in ons hart. Zelfs het geloof is een genadegeschenk (Filip-
penzen 1:29). En de bestemming voor ons is een hemelse. Geen toe-
komst op aarde, dat ligt op de weg van Israël. Wij ontvingen een hemel-
se bediening en zouden ook daarnaar leven. Wandelen waardig aan de
roeping waarmee wij geroepen werden. God trekt ons uit de tegenwoor-
dige boze eon, naar Zijn wil. Niets kan verhinderen, dat wij straks ook
lijfelijk te midden van de hemelingen zullen zijn. Wat een uitzicht! Dat
doet je relativeren wat je vandaag op aarde overkomt.