14 maart 2019
‘Aankondiging van het lijden.’
De Heer toonde Zich een profeet toen
Hij op aarde wandelde. Hij voorzegde
dat Hij zou lijden, sterven en opstaan:
toen zij in Galilea verbleven, zei Jezus
tegen hen: de Zoon van de mens zal
overgeleverd worden in de handen van
mensen. En zij zullen Hem doden, maar
op de derde dag zal Hij opgewekt wor-
den. En zij werden erg bedroefd.
Mattheüs 17:22,23
Vlak na de verheerlijking op de berg
sprak Hij opnieuw over Zijn lijden.
‘Ja, toch indrukwekkend.’
Logisch, dat de discipelen en anderen
die dit hoorden, bedroefd werden. Ze
wilden hun geliefde Heer niet kwijt. In
uitspraken hoorden ze dat Hij ook over
Zijn opwekking uit de doden sprak, en
het drong niet door. Zo kan dat ook in
ons leven zijn. We horen wel, maar in
het hart landt het niet. De disci-
pelen begrepen het toen niet, later wel.
In de opstanding werd veel duidelijk.
‘Het lijden was intens.’
Diepgaand en ja, uiteindelijk wel beslis-
send voor de hele mensheid. Men ging
zeggen wat het niet was. En veel goeds
wordt gezegd. Maar over de uitwerking
en reikwijdte ervan verschilt men hope-
loos van mening. Vaak werden pogingen
gedaan iets bij de mens neer te leggen.
In de loop van de tijd ontdekte men wat
Paulus ervan schreef. Het gaat om allen,
en dat zijn er niet weinig.