‘Men heeft in de praktijk het niet zo vaak over Paulus.
Vaak spreekt men uit de andere brieven, Handelingen en
de evangeliën.’
Dat is het gevolg van het feit, dat men van Paulus -en dus zijn
boodschap van genade- afgekeerd werd. Daarna werd de kerk
een groot instituut met allerlei leringen, die vaak ver verwijderd
waren en zijn van het evangelie, dat Paulus bracht.
‘Daardoor begrijpt men Paulus niet?’
Men kan in kerk en kring vaak niet accepteren, dat het alleen genade
is. Men zegt dan al snel: ‘Ja, maar je moet toch…’ en dan komt er een
voorwaarde. Of men zegt: ‘Ja, maar dat gaat zomaar zo niet!’ Met de
bijgedachte: ‘Dat is te makkelijk!’
‘Ja, soms hoor je de mensen dat denken. Men is grootgebracht -vaak- met
de idee er toch iets voor te moeten doen.’
Ook onder ware gelovigen hoor je opmerkingen als: ‘Ja dat is maar mooi
makkelijk. Alles genade? Dat kan niet!’ Zo redeneert men dan. Het bijzon-
dere van Paulus is, dat het bij hem genade alleen is. En waar een gelovige
arbeid verricht, is dat ook genade, want dat zegt Paulus erbij:
9Â Want ik ben de geringste der apostelen, niet waard een apostel te heten,
omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb. 10Â Maar door de genade Gods
ben ik, wat ik ben, en zijn genade aan mij is niet vergeefs geweest, want ik
heb meer gearbeid dan zij allen, doch niet ik, maar de genade Gods, die met
mij is. 11 Daarom dan, ik of zij, zó prediken wij, en zó geloven jullie.
1 Corinthiërs 15:9-11