Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Sola Gratia! Alleen genade! Genade is de liefde van God, die actief handelt. Genade is altijd groter dan de zonde. Gods genade sluit de werken van de mens compleet uit.
‘Indien het nu door genade is, dan is het niet meer uit werken; anders is de genade geen genade meer. Indien het nu door werken is, dan is het niet meer uit genade; anders is het werk geen werk meer’ (Romeinen 11:6). Paulus is glashelder. Het is alleen door en uit Gods genade. Laat onze handen niet Gods genade bevuilen. En het blijft genade. Ook als een mens zich bewust is van zijn redding in genade, dan kunnen niet de eigen werken via een achterdeur naar binnen sluipen. Een bekende achterdeur is: ‘uit dankbaarheid de wet houden’ (het gedeelte ‘dankbaarheid’ uit de heidelberger catechismus). Evenmin kan de gelovige mens proberen zich aan de hoofdsom van de wet te houden: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf; ‘aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten’ wordt er dan elke zondag bij gezegd. Ook dit leidt tot een ellendig mens – gevoel.
Vul je hart met Zijn woord; luister, lees wanneer je maar kunt. God werkt het uit in ons leven. Het blijft: alleen genade! ‘God is het, die zowel het willen als het werken in jullie werkt, om Zijn welbehagen’ (Filippenzen 2:12,13). Het is en blijft Zijn werk, Zijn kracht, Zijn genade.
Voor gelovigen onderling is het ook: sola gratia! Genade alleen. Als dát voor alle gelovigen het basis-beginsel is, dan kan het er echt mooi aan toegaan.
Laten wij, u, jij en ik, Hem danken voor Zijn onuitsprekelijke genadegave!

Sola Fide! Alleen geloof. Ook daar staan we met ons hele hart achter. Het evangelie van God is ‘uit geloof tot geloof’ (Romeinen 1:17). Dat is, wat mij betreft: uit het geloof van God tot het geloof van Jezus Christus. Gods gerechtigheid wordt geopenbaard! Romeinen 3 spreekt daarvan.
‘Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet en de profeten getuigen,  en wel gerechtigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, voor allen, en op allen, die geloven; want er is geen onderscheid’ (Romeinen 3:21,22).
Wij zien hier duidelijk, dat het draait om het geloof van Jezus Christus. Zijn geloof. Hij vertrouwde zijn God en Vader tot en met de smadelijke dood van het kruis. Hij vertrouwde rotsvast op de beloften van de Tenach, dat God Hem zou opwekken uit de doden. God bleek uiteraard betrouwbaar en wekte Hem op in de derde dag. Daardoor is die gerechtigheid van God voor allen. Dit aspect van Romeinen 3:22 wordt vaak vergeten. Men focust zich op ‘allen, die geloven’. Maar er staat, dat die gerechtigheid van God ‘voor allen’ is. Dat houdt in, dat allen die gerechtigheid zullen ontvangen, want die misten zij immers (Romeinen 3:23)!
Geloof en werken sluiten elkaar uit. Paulus illustreert dat aan de hand van Abraham.
‘Hem echter, die niet werkt, maar zijn geloof vestigt op Hem, die de goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof gerekend tot gerechtigheid’ (Romeinen 4:5)
Dat is het. Alleen geloof. Geen werken. Ook nadat de mens zich bewust is geworden van zijn redding door Jezus Christus, blijft het geloof alléén. Dat is de basis. God geeft vrucht, door Zijn geest. Ontspannen wandelen in geloof.
Wat fijn, dat wij, u, jij en ik zo in geloof kunnen leven!

Sola Scriptura! Alleen de Schrift. Daar kunnen we alleen maar heel erg mee instemmen. Ja, zo is het! Alleen de Schrift, de Schrift alleen. De Heer Jezus fulmineerde regelmatig tegen de tradities, die in het judaïsme belangrijk waren. Hij zei scherp tegen de schriftgeleerden, dat zij de Schriften (Tenach) zouden onderzoeken, die getuigen immers van Hem! Wat deed de Heer in Zijn dagen na de opstanding? Hij herinnerde de discipelen aan wat geschreven staat en wat Hij zelf gezegd had! Hij opende het verstand van Kleopas en zijn kameraad, zodat zij de Schriften begrepen.
De Heer was zelf vol van de Schrift. ‘Hoe lief heb Ik Uw onderwijzing (Torah)!’ zijn woorden uit Psalm 119, die je zondermeer in de mond van de Heer Jezus kunt leggen. Zijn hart was er vol van. Het ging Hem om de eer van zijn Vader, opdat Hij het werk zou doen, wat God Hem te doen gaf. Daarom wilde Hij niets anders dan de Schriften vervullen.
De Bereëers deden niets anders dan dagelijks nagaan in de Schriften (Tenach) of ‘deze dingen zo waren’ (die Paulus sprak, Handelingen 17:10-12). Zij hadden de Schriften lief. Paulus heeft daar fijn kunnen werken. Als hij vandaag in de kerken zou komen, zou hij, Paulus, niet lang kunnen spreken.
Hem zou het zwijgen opgelegd worden, niet meer op de kansel, die Paulus! Waarom? Omdat hij spreekt, wat de Schriften zelf zeggen. Geen eigen gedachten, geen eigen inbreng. Naspreken wat de Schrift zelf zegt. (S)prekers zeggen vaak wat zij zelf denken, of wat naar de leer (van de kerk of gemeente) is. Dat komt, omdat zij vaak financieel gebonden zijn. Zij weten vaak in de eigen studeerruimte wel wat er staat, maar spreken in het openbaar anders.
Paulus schrijft op het laatst aan Timoteüs: ‘Heel de Schrift is God-geademd, en nuttig tot lering, verbetering, weerlegging, opvoeding in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen is’ (2 Timoteüs 3:16).

Zaterdag is het 31 oktober en dat is voor veel reformatorische mensen en belangrijke dag. Luther met zijn 95 stellingen. Waar het om ging in de reformatie, waren drie kernachtige Latijnse uitdrukkingen: Sola Fide – alleen geloof. Sola Scriptura – alleen de Schrift. Sola Gratia – alleen genade. Je kunt zeggen, dat dat drie prachtige, paulinische lijnen zijn.
Ze weerspiegelen het evangelie, zoals dat in de brieven van de apostel van de natiën naar voren komt. De reformatie (hervorming) had te maken met kritisch kijken naar de Rooms-Katholieke kerk.
In theorie zal de pastoor of de priester zeggen, dat de RK-kerk deze drie dingen ook belijdt. Maar in de praktijk ligt dat bepaald anders. Dan is het genade + sacramenten (doop, vormsel, avondmaal en zo voorts). Geloof + werken (nadruk op goede dingen doen). Schrift + belijdenis (Paus spreekt ‘ex cathedra’; zijn uitspraken bindend voor de kerkleden).
Als je de reformatorische kerken van dichtbij bekijkt, dan kom je in iets andere vorm dezelfde dingen tegen. Ook daar zal de ouderling, dominee of kerkenraad zeggen, dat zij de drie thema’s van de reformatie van harte onderschrijven, maar in de praktijk ligt dat bepaald anders. Dan is het genade + uitverkiezing (je moet het zelf mogelijk maken door veel naar de kerk te gaan, belijdenis te doen, etcetera). Geloof + werken (het houden van de 10 geboden uit dankbaarheid). Schrift + belijdenis (3 formulieren van enigheid).
Zowel de RK-kerk als de reformatorische kerken kunnen het licht van Palus’ brief aan de Romeinen niet doorstaan. De grondbeginselen van Paulus’ evangelie draaien om deze dingen. Geloof! Genade! De Schriften! In het evangelie wordt de gerechtigheid van God geopenbaard. In dat heldere licht wordt ook de ongerechtigheid van de mens (Romeinen 3:9-20) duidelijk. In het evangelie draait het om God en Zijn zoon (Romeinen 1:1-4). Dát evangelie laat er geen misverstand over bestaan: God waarachtig en ieder mens leugenachtig. God ontfermt zich over die mens. In dat goede nieuws komt de overstromende genade van God, en die blijkt groter dan alle zonde(n) van de mens (Romeinen 5:20,21). Dat betekent, dat God alle mensen rechtvaardigt ten leven! Heerlijk he!

‘Ja allemaal mooi, maar er zijn toch wel teksten in de bijbel, die zeggen dat er een eeuwige hel is?’ Ja, waar dan? ‘ Nou, bijvoorbeeld in Marcus 9:43-48. Daar wordt drie keer over de hel gesproken, twee keer ‘in de hel geworpen’ en een keer ‘ter helle varen’ (NBG-’51). Bovendien staat er bij: ‘waar….het vuur niet wordt uitgeblust’. Nou dat staat er toch!’
Jawel, maar hier loop je tegen de vertaling aan. Voor het woord ‘hel’ staat hier het woord ‘gehenna’. Dit verwijst naar het dal Hinnom bij Jeruzalem, dat vandaag de dag een soort park is, waar je kunt wandelen of op een bankje in de zon zitten. In de toekomst –waar de Heer over spreekt- zal het de plaats zijn, waar mensen, die in opstand kwamen tegen de Messias gedood zullen worden. Dan gaat het om Jesaja 66:24. Daar spreekt Jesaja over de situatie zoals die in Israël zal zijn in de 1000 jaren. De Heer Jezus regeert als de ideale herder over Zijn volk en daardoor over de andere volkeren. Hij zal de Shalom bewaren en bewaken. Dit houdt onder andere in, dat zij, die in opstand komen tegen de Messias, gedood zullen worden en in deze vuilverbrandingsplaats geworpen worden tot een inderdaad afschrikwekkend voorbeeld voor de andere mensen. Gezien het tekstverband gaat het in Jesaja 66:24 om de situatie in het Messiaanse rijk. Volgens Openbaring 20 zal die 1000 jaren voortduren. Daarna wordt komt er een ingrijpende verandering en zullen deze hemelen en aarde vergaan door vuur en daaruit zullen een nieuwe aarde en nieuwe hemelen voortkomen, God schept een nieuwe schepping! Zo zal zeker het vuur daar in het dal Hinnom niet uitgeblust worden…..maximaal 1000 jaar! Dan stopt het!
Let ook op, dat er niets staat over pijn lijden of wat dan ook! De mensen zullen sterven, het gaat om lijken, zegt Jesaja. In de dood weten de mensen van niets. Dat zegt Prediker 9:5,10! Ook dat is een stuk barmhartigheid van God. Hij stelt een beperking aan het lijden.
Hiermee zien we dat de Schrift zichzelf weer verklaart. Mooi he.