Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Mooi, hoe Paulus ook, door de geest van God geleid, de Tenach
in de diepte laat zien. Diepte die God er al in had gelegd, en die
door de uitleggers en de rabbijnen nooit gezien was. Waarom?
Omdat die de geest van God niet in zich hebben, zoals de leden
van het lichaam van Christus wel verzegeld zijn met de geest
van de belofte, de heilige.

‘Steeds goed om dat te beseffen; we zijn niet van onszelf, maar
van Hem, door Zijn geest!’

Dat is ook wat in ons bepaalt hoe wij denken, en dat denken van ons
wordt omgevormd door de inwerking van de Schrift. De geest van
ons denken wordt bepaald door Zijn geest en Zijn woord, als het goed
is. Zo niet, dan worden wij geregeerd door vleselijk denken, denken
van, naar, rondom en op het vlees gericht.

‘Dat bepaalt tevens ons gedrag als gelovigen.’

De boodschap van genade en verzoening en vrede op grond van het
volbrachte werk van Jezus Christus is uniek en hét evangelie voor
vandaag en eigenlijk: alle toekomende tijden. Het overstijgt de tijd
en strekt zich feitelijk uit over het hele plan van eonen van begin tot
eind. Het Lam was al gekend vóór de nederwerping van de wereld,
schrijft zelfs Petrus in 1 Petrus 1:19,20.

‘Wat een machtig uitzicht biedt dat!’

We staan te weinig stil bij deze kostbare woorden van God. Als Híj het
Lam al kende vóór de nederwerping van de wereld, dan blijkt daaruit
dat Hij al vóór het zondigen van de eerste mens Adam al voorzien had
in het Lam dat de zonde van de wereld zou wegdragen (Johannes 1:29).
Dat is een opmerkelijke parallel met wat Hij zegt bij Abraham, als Hij
zich onthult : ‘God zal zichzelf voorzien van het lam voor het brand-
offer, mijn zoon…’ (Genesis 22:8).

‘Ook bij de binding van Isaäk blijkt Gods voorzienigheid!’

Klopt, en dat maakt, dat je gaat lachen van vreugde om de verlossing
die dat teweegbrengt. Net zoals Isaäk losgemaakt werd van het altaar
omdat er een ander schepsel was dat geslacht werd, zo werd in feite de
hele mensheid ‘losgemaakt’, in Gods ogen, op voorhand. Waarom?
Omdat Vader tevoren al had voorzien! Voor Hem was het geen verras-
sing, dat de mens zondigde. Het liep Hem niet uit de hand.

‘Daardoor kon God Zijn liefde tonen!’

‘De gemeente is al snel verworden tot een groot huis?’

Ja, het kerkelijke denken heeft zich na Constantijn de Grote gericht op
aardse macht en bezit, in tegenstelling tot waar Paulus op wijst in de
Efezebrief, de hemelse bediening, dat de gelovigen gericht zouden zijn
op wat boven is, niet op wat op de aarde is, en zo voorts. Van daaruit
heeft Rome veel macht en bezit op aarde, nog steeds.

‘Wij zouden gericht zijn op heel andere dingen.’

Precies. Nog steeds richt de mens zich op het aardse, het ondermaanse.
Terwijl wij zouden kijken omhoog richting de zon, en vooral verder naar
Hem van Wie de zon een type is: Christus, de Heer van de heerlijkheid.
Hij heeft zich eerst ontledigd, daarna vernederd en heeft de gestalte van
een slaaf aangenomen. Hij werd mens en werd zelfs vernederd tot de dood
van het kruis. Daarna heeft God Hem opgewekt en Hem de Naam boven
alle naam geschonken. Hij heeft de hoogste positie nu.

‘Dat is toch voor velen onbekend. Deze uiterst hoge positie van Christus.’

Ja, en dat niet alleen: ook wat Hij nu vandaag doet is voor velen onbekend.
Men is geneigd de evangeliën te lezen -hoe goed ook-  en zich volledig te rich-
ten op het aardse leven van de Heer. Men verwacht daaruit nu dezelfde teke-
nen en wonderen. Maar dat is niet het werk wat Hij  nu doet. Dat is een van de
grote misvattingen van de christenheid. Hij is nu bezig met de roeping en vor-
ming van Zijn lichaam.

‘En wat doet Hij nog meer dan?’

‘De heilige geest is nodig, Paulus bidt om de geest van wijsheid en onthulling
in erkenning van Hem.’

Die bijzondere toedeling van Zijn geest is nodig om de geheimenissen die in
Efeziërs onthuld worden, te verstaan. Met je hart en wezen. Daarvoor geeft
God dat. Zijn diepe wijsheid en liefde worden in Efeziërs tot de diepste diepte
onthuld. Voor velen is dat te hoog (hemelse bediening), of te ver (alles onder
Christus, Efeziërs 1:10), of te diep (allen -ook de hemelingen- gered), of te
breed (unieke positie lichaam van Christus).

‘Ja, dat is nogal wat. Het is een grote schatkist vol!’

Dat is het zeker. Dat is de ware rijkdom, de hoogte en breedte en lengte en
diepte van Gods plan van eonen wordt erin onthuld. Het is de grote sluit-
steen (als het ware) van Gods onthullingen. Velen staan echter helaas nog
onderaan deze piramide. Het is zaak zoveel mogelijk bekend te maken van
Gods onthullingen en door Paulus zien we het hele plan het best. Zonder
Paulus mis je veel en kom je er in feite niet uit.

‘Gods genade wordt door Paulus het diepst getoond.’

Dat is alleen al één van de grote verschillen met de twaalven. Dat nog afge-
zien van allerlei andere grote verschillen. We kunnen God heel dankbaar
zijn, dat Hij Paulus inzette en door hem heen die bijzondere onthullingen
duidelijk maakte. Een moeilijke boodschap voor velen, omdat die door
matige vertalingen en de tradities van mensen in het ongerede was geraakt.
Maar nu is het stof ervan afgeblazen! Daarom weten wij, dat de lucht ook
vandaag strakblauw is, geen wettisch wolkje te bekennen: de zon van Zijn
genade schijnt volop!

‘Ook dit hele verschil van denkwijzen, wat moeten we ermee?’

Zoals gisteren opgemerkt, in de Schrift staat nergens dat je eerst He-
breeuws moet denken om diezelfde Schrift goed te kunnen verstaan.
Wat nodig is, is de heilige geest in je. Door die geest van God kun je
de Schriften verstaan. Dat wordt keer op keer aangedragen.
In 1 Corinthiërs 2 komt helder naar voren, dat een gelovige de geest
van God nodig heeft. Niet Hebreeuws denken is hét middel om gees-
telijk volwassen te worden en de diepten van God te verstaan, maar
de inwerking van Zijn geest, door het Woord! Wij hebben geen
Hebreeuwse denkzin, maar de denkzin van Christus!

‘Dat is het. Ons denken vernieuwd door Zijn woord, zoals we ook in
Romeinen 12:2 lezen, toch?’

Precies, daarom is voor mij de hele discussie over Hebreeuws en
Grieks denken een non-discussie geworden. Irrelevant.
Wat doorslaggevend is in alles, is wat de Schriften ons onthullen.
God heeft daarin allerlei verschillende woorden gebruikt en je zult
eerst helder moeten hebben welke dat zijn en welke betekenis die
hebben om de werkelijke boodschap van heel de Schrift te kunnen
begrijpen.

‘Het is altijd veel beter ons te wenden tot de zuivere bron zelf: de
Schrift.’