Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

”De verborgenheid’, of ‘het geheimenis’, wat betekent dat? Heeft
God dan iets verborgen?’

Het gaat om een periode van Gods handelen met de schepping, in
het bijzonder de mensen, die nooit eerder aangekondigd was in
de Tenach. Als de profeten spraken, keerden zij naar verloop van
tijd terug naar hun eigen Schrift en onderzochten wat betrekking had
op het lijden van Christus, en de heerlijkheid daarna.

‘Maar de tegenwoordige tijd was wel aangegeven toch?

Jawel, maar dan moet je het wel weten! Pas als je weet hebt van de
geopenbaarde verborgenheden, kun je achteraf in de Schrift terug-
zien waar die dingen aangegeven werden. Het komt ook naar voren
in talloze typen en beelden en geschiedenissen die in de Tenach (OT)
vermeld staan!

‘Kun je dan zelfs in het leven van de aartsvaders (Abraham, Isaäk en
Jakob) zulke dingen terugvinden?’

Dat is een hele studie op zich, maar je kunt het terugvinden. Iets, dat
misschien wat eenvoudiger te zien is, is de periode in Jakobs leven bij
oom Laban. Dat is als het ware een onderbreking in de geschiedenis
van zijn leven. Hij is daar 20 jaar, komt terug met twee vrouwen en een
stoet kinderen en vee en vreest Esau (Edom) te ontmoeten.

‘Noem eens wat aanknopingspunten.’

Wellicht zou je kunnen zeggen, dat Lea en Rachel de 2 en de 10 stammen
voorstellen. Het is een ‘omweg’ in zijn leven en de 20 jaar staat dan voor
de tijd, waarin het lichaam van Christus geroepen wordt. Dan is Jakob
niet in het land om na zoveel jaar weer terug te keren bij Bethel (huis van
God), waar hij droomde (…) en er was ook iets met een steen (Christus!).
Misschien iets om vandaag eens bij stil te staan en verder mee te gaan!

‘Weet je, het is zo’n goed nieuws, als je beseft wat Paulus brengen kon
als apostel van de verheerlijkte Heer.’

Veel christenen leven bij de woorden van de Heer toen Hij op aarde
wandelde. Maar Hij ging door met spreken nadat Hij naar de hemel was
gegaan. Recent was het hemelvaartsdag. Voor veel mensen -ook veel
gelovige mensen- een gewone vrije dag waarop ze extra konden rusten
van de werkzaamheden. Je vraagt je af, wie er nog werkelijk stil stond
bij de betekenis van de hemelvaart van Jezus Christus.

‘Maar er zijn dan toch allerlei speciale bijeenkomsten georganiseerd?’

Vroeger waren er op die dag bijeenkomsten waar velen op af kwamen en
waar gepredikt werd, wat de bijzondere betekenis is van de hemelvaart
van Jezus Christus. Dat Hij nu aan de rechterhand van Vader verhoogd is
en Christus Jezus is. En dat Hij een speciaal werk doet voor, in en aan het
lichaam van Christus, én dat Hij zal terugkeren, eerst verborgen voor de
wereld in de lucht voor de gemeente en de bazuin Gods klinkt.

‘En zulke dagen, waar deze dingen centraal staan, zijn er nauwelijks meer?’

Jawel, en velen laten het op dit soort dagen afweten, als het om de ontmoe-
ting met medegelovigen gaat. De prediking lijkt ook -als er al uit Gods woord
gesproken wordt op die dag- niet zozeer te gaan over de verhoogde en ver-
heerlijkte positie van Christus Jezus, maar over allerlei andere -wat mij be-
treft: minder belangrijke- onderwerpen.

‘Hij had nog veel meer te zeggen tegen de discipelen, maar dat konden zij toen
niet verwerken?’

De Heer zei dat in de opperzaal tegen Zijn discipelen vlak voor Zijn dood aan het
kruis. Hij verwees daarbij naar de komst van de heilige geest, de geest van de
waarheid, die hen in alle waarheid zou leiden. Dat betreft de opstanding van
Christus en de gevolgen daarvan. Later zou Paulus als afzonderlijk van de twaalf
geroepen worden en zeer speciale onthullingen van de verheerlijkte Heer ont-
vangen. In het bijzonder over de periode van het geheimenis, ook wel ‘de verbor-
genheid’ genoemd!

Romeinen 12:19-21 en Romeinen 13:1 kwamen
aan de orde in de studie van 7 juni 2011. Wat is dat eigen-
lijk: ‘vurige kolen op iemands hoofd hopen’? En wat is ons
wapen tegen het kwade, dat iemand ons aandoet? Op deze
en andere vragen komt antwoord uit Gods woord!
Klik hier om het geluidsbestand en hier om de presentatie
op uw pc/laptop/ipod/ipad et cetera te zetten.

‘Mooi, die vergeving van de krenkingen! Je vergeet zo snel, dat
het in overeenstemming met de rijkdom van Zijn genade is.’

De ‘sfeer’ van zegeningen is niet langer die van het oude verbond zoals
dat met Israël op aarde gesloten was, maar die van de geestelijke zegen
te midden van de hemelingen. In Efeziërs hebben wij de aarde verlaten
en bevinden ons boven, bij Hem, en hebben dáár onze plaats gekregen!

‘Ja, ook dat vergeet je zo snel en je wordt weer in beslag genomen door
de aardse omstandigheden en beslommeringen.’

Daarom zouden wij steeds weer ons bewust zijn van de talrijke geeste-
lijke zegeningen in Christus Jezus om dagelijks ons hart mee te ver-
heugen. Laat het woord van Christus rijk in je inwonen, schrijft onze
apostel in Kolossenzen 3:15,16. Dat zou ons denken, ons hart, ons leven
richting geven, sturen. Hij is het het hoofd, wij de leden. Dat op zich is
iets om je vandaag over te verblijden.

‘Maar, soms hoor je zeggen, dat het erom gaat, wat jij/u vandaag doet.’

Het draait om wat Híj vandaag doet! Hij doet Zijn werk in ons. Door ons
heen doet Hij de kostbare vrucht van Zijn geest groeien. Daar kunnen
wij niet aan werken. Het is veel eenvoudiger: laat je hart vol lopen met
Zijn kostbare woorden van liefde en genade. En je kunt niet anders dan
Hem danken. Kijk dan wat er met je gebeurt en hoe je leeft vandaag!

‘Het is allemaal minder moeilijk dan het soms gezegd wordt. Hoe komt
het dan, dat er opdrachten gegeven worden?’

Je hoort alom binnen de christenheid dat wij de opdracht hebben God
en onze naaste lief te hebben. Ga daar maar aan staan! Het wordt bij de
mens neergelegd. Velen proberen ernstig dat te doen. En dat is tot mis-
lukken gedoemd. Waarom? Omdat het van de mens zelf moet komen.

Zo is Paulus in zijn brieven in elk geval niet bezig. Hij legt niets op. Hij
geeft wel adviezen, die heel praktisch gericht zijn. Opleggen? Nee.
Vandaag leven in, onder, uit en door genade van God? Ja!

‘Heel fijn wat wij gisteren zagen, die vergeving van de krenkingen
uit Efeziërs 1:7.’

En dat is zelfs in overeenstemming met de rijkdom van Zijn genade.
Vergeving betekent, dat God het laat gaan, het is van (je) af laten, als
je het erg letterlijk zegt. Het is meer dan in de evangeliën werd gezegd.
Hier bevinden we ons in familie-sfeer. God is onze Vader en wij zijn
zonen van Hem. Het is niet, zoals bij Israël, een Koning die zijn onder-
danen vergeeft, op voorwaarde de schuld kwijtscheldt.

‘He, dat is mooi om even die verschillen te zien.’

Men mist vaak wat Paulus erbij zegt: ‘in overeenstemming met de rijk-
dom van Zijn genade‘. Het niveau is veel hoger. Velen kijken alleen
naar het begrip ‘vergeving’ en denken dat het altijd precies hetzelfde is,
los van het tekstverband waar het in staat. Dat is niet zo. Paulus’ bood-
schap is uniek ten opzichte van die van de besnijdenis.

‘Bij de Thora gaat het toch om de zegen en de vloek?’

De Thora is heilig, rechtvaardig en goed. De Thora is geestelijk. Dat
schrijft Paulus ervan in Romeinen 7. Ook schrijft hij in Galaten 3, dat
Christus ‘ons’ (Israël – Paulus) vrijkocht van de vloek van de Thora.
Het voorwaardelijke dat in de Thora (wet) zat, is verdwenen. We lezen
ervan in Deuteronomium 28. Een heel hoofdstuk lang met zegen en
vloek.

‘Wij leven juist in en onder Gods genade, dat is toch uniek?’

Zeker! Een kostbare zaak, die wij niet uit onze handen zouden geven,
door wie dan ook! Wij hebben geen stutten (gebodjes en verboden)
nodig. Wij leven in de vrijheid van Gods genade, die ons door en in
Zijn geliefde Zoon vrij heeft gekocht. Zo kunnen wij, ongehinderd
door de dreiging van wat dan ook, Hem dienen, met vrijmoedigheid.

Zo’n leven is echt léven, ook vandaag weer, volop in de Zo(o)n!