Woord vandaag

17 april 2019
‘Jezus Christus moest veel lijden.’

Hij leed door de handen van zondaren.
Hij werd gekruisigd uit zwakheid, maar
Hij leeft door de kracht van God. In het
licht van de opstanding is het kruis wel
noodzakelijk. Maar dat Vader Hem op-
wekte, plaatst dat in het juiste perspec-
tief. Om de zonde moest Hij gekruisigd
worden. Het kruis is voor de Grieken in
wezen dwaasheid. Joden verlangen te-
kenen, niet een kruis. Voor God is het
diepe wijsheid, om zo de zonde weg te
doen en de mensheid te redden.

‘Hij onderging dat lijden.’

De weg van Golgotha is de weg van de
verootmoediging en onderschikking.
Wat een groot voorbeeld was de Zoon
daarin! Paulus spreekt daar met diep
ontzag en eerbied over. De Zoon werd
verootmoedigd (vernederd) en dat was
tot de dood van het kruis. Dieper kon
het niet gaan. Hij heeft geleden en dat
was genoeg. Nu konden mensen door
het evangelie gerechtvaardigd worden
om niet, in Zijn genade. Dit is voor u en
jou en mij gedaan.

‘Heel fijn, ik ben dankbaar.’

Hij sprak wel, terwijl Hij leed. Woorden
die een gewoon mens nooit in zo’n situ-
atie zou uitspreken.  Hij stierf, de Recht-
vaardige voor onrechtvaardigen. De ene
Zoon
 van God met rovers aan het kruis
genageld. Met Hem werd de hele oude
mensheid meegekruisigd (Romeinen 6)
en zou zouden wij rekenen. Dat is geen
kwestie van gevoel, maar van geloof dat
het echt zo is, en het vertrouwen dat de
Vader het niet verkeerd doet.

Woord vandaag

16 april 2019
‘Hij werd bespot door soldaten.’

Men zegt dat het gewoonte was om
te sollen met een gevangene die toch
gekruisigd zou worden. De soldaten
deden Hem een scharlaken mantel en
een purperen overkleed om. Dat blijkt
uit Mattheüs 27:28, Marcus 15:17-20
en Johannes 19:2,5. Daar zit geen te-
genspraak in; het ziet er naar uit, dat
Hij twee mantels omgehangen kreeg.
Purper, zo hebben we ook gezien tij-
dens de studie-avond te Soest op 12
april 2019, is een kleurmenging die in
wezen middelaarschap aanduidt.

‘Hij hing tussen hemel en aarde.’

Misschien was dat al tekenend voor
wat Paulus later zegt, dat Hij die Ene
Middelaar is van God en mensen. We
lezen het in 1 Timotheüs 2:5. Uit het
verslag van de evangelisten blijkt, dat
de mantel weer van Hem afgenomen
werd. Het koningschap was toen nog
niet aan de orde voor Hem. Het werd
uitgesteld naar later datum. Dat is in-
middels zeer dichtbij gekomen. De na-
tiën woeden en bedenken van alles; in
feite leidt het tot niets. God heeft ech-
ter Zijn Gezalfde aangesteld: Messias
Jezus. Hij is de grote Koning.

‘Heel fijn om dit weer te zien.’

Hij werd ook beschimpt toen Hij aan
het kruis hing. Ze riepen allerlei akeli-
ge dingen en het was nog waar ook.
Eigenlijk zit daar ironie in. Ze zeiden:

..anderen redt Hij, Zichzelf kan Hij niet
redden…!                 
Mattheüs 27:42

Voor wat betreft de wil van de Vader
kon Hij Zichzelf niet redden, want dit
lag vast. Het moest zo gebeuren. Dat
Hij anderen redde was óók maar al te
waar. Door Zijn dood en opstanding
redde Hij niet alleen Zijn volk van hun
zonden, maar heel de mensheid. Va-
der redde Hem uit de dood door Hem
op te wekken.

Woord vandaag

15 april 2019
‘Hij was zonder gebrek.’

Na het schijnproces bij het Sanhedrin
bleek bij Pilatus, dat hij geen schuld in
Hem aantrof. Tot drie keer zegt hij dat
(Johannes 18:38; 19:4,6). Hij, de Onbe-
rispelijke, Onschuldige, Zondeloze, ver-
oordeeld tot het kruis, met de misdadi-
gers gerekend (Jesaja 53:12). Hoeveel
moet door de Heer heengegaan zijn!
Toch kon Hij zwijgen. Uit liefde tot de
Vader zweeg Hij, Hij wist dat het deze
weg moest zijn. Tijdens Zijn leven had
Hij alles in Tenach (OT) bestudeerd en
gezien dat lijden op Hem zou komen.

‘Het vroeg van Hem het uiterste.’

Hij werd verootmoedigd tot de dood,
ja, de dood van het kruis. Dat was zó
diep, voor ons niet te bevatten. Wij
kunnen slechts de Schrift lezen, over-
wegen en naspreken met diepe eer-
bied en ontzag voor wat Hij deed. Om
al wat daarin van Hem geschreven is
te spellen, ons te laten overweldigen
door die enorme liefde van de Vader
en de Zoon voor u, jou en mij. Paulus
zou later in zijn brieven grote gevol-
gen van deze kruisiging vermelden.

‘Het was volgens Gods plan.’

God bewerkt het al overeenkomstig
de raad van Zijn wil (Efeziërs 1:11).
Niets kan Hem tegenhouden, Hij zal
alles doen verlopen langs de lijnen
die door Hem zijn uitgestippeld. Dat
gaat ver uit boven ons voorstellings-
vermogen. We zijn gezegend, erg rijk
als gevolg van het kruis, Zijn werk.
Hij riep: het is volbracht. Toen was ‘t
ook gedaan. Niets te doen o zondaar,
nee. Dat zegt het lied en wij kunnen
dat van harte meezingen

Woord vandaag

14 april 2019
‘Hij werd gekruisigd.’

In alle vroegte (Mattheüs 27:1) nam
men het besluit Hem te doden. Daar
waren de ousten en al de overpries-
ters bij betrokken. Petrus stelde later
vast dat het huis van Israël Hem had
gekruisigd. Hoewel de Romeinen het
vonnis uitvoerden. Pilatus vroeg Hem
of Hij de Koning van de Joden is. De
Heer
 zei: U zegt het. Zo bevestigde de
Heer die waarheid. Zo was, is, 
en zal
Hij zijn: de Koning, de Zoon van
David
(Mattheüs 1:1). 
Hij maakt aanspraak
op die troon.

‘Deze werd door hen gekruisigd.’

Op de beschuldigingen zweeg Hij.
Jesa
ja, de profeet, had dat gezegd:

Hij werd mishandeld en Hij werd ver-
drukt, maar Hij deed Zijn mond niet
open; als een lam werd Hij ter slach-
ting geleid, als een schaap dat stom
is voor zijn scheerders, zo deed Hij
Zijn mond niet open
       Jesaja 53:7

Hij zweeg; Pilatus stelde de menig-
te voor de keuze: Barabbas of Jezus.
Groter kon de tegenstelling niet zijn:
Barabbas was een opruier, moorde-
naar zelfs. De Joodse leiders zag
en
in Hem een oproerkraaier. Dat 
was
Barabbas wel, zijn naam betekent:

zoon van de vader, zoon van de te-
genwerker. Terwijl de Heer de Zoon
van God, de Vader is. Barabbas zou
eigenlijk gekruisigd moeten worden.
Onze Heer had vrijuit moeten gaan.

‘Het gebeurde andersom.’

Ja, en dat was duidelijke aanwijzing
dat de leiding van Israël geleid werd
door de tegenstander. Pilatus werd
nog wel door zijn vrouw aangespro-
ken, dat Hij de Rechtvaardige was.
Ze had gedroomd, daarin veel over
Hem geleden. In Mattheüs 27:20 is
te lezen, dat de leiders van Israël de
menigte overhaalden om Barabbas
te kiezen tot vrijlating, en niet Jezus.
Hoe duidelijk is het, dat zij Hem per
se wilden laten doden. Het moest ge-
beuren. Zo was de wil van God. Bij
het wekenfeest (pinksteren) klonk:

…Deze, Die overeenkomstig het vast-
gestelde raadsbesluit en de voorken-
nis van God overgegeven is, hebben
jullie genomen en door de handen
van onrechtvaardigen aan het kruis
gespijkerd en gedood

                            Handelingen 2:23