Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

27 januari 2019
‘We kijken uit naar opstanding.’

Zoals we gisteren hebben gezien, een
ziels lichaam wordt gezaaid. Daarna
komt in de levendmaking een geeste-
lijk lichaam aan de orde. Verschillen
zijn er: dat nieuwe lichaam is zonder
bloed en wordt helemaal door geest
beheerst. Daar zal geen sprake meer
van lijden of iets dergelijks zijn. Het
nieuwe is onverderfelijk.

‘Wat geweldig is dat.’

Eenieder die in Christus gestorven is,
is over het lijden heen. Het wachten
in rust is op de bazuin, die de Heer
Zelf zal blazen. Dan zal Hij neerdalen
en Hij neemt ons heel snel weg van
de aarde, zodat de doden in Hem en
de dan levende gelovigen samen met
hen tegelijk Hem ontmoeten in de
lucht. Wat een groots moment.

‘We zijn gezegend.’

Veel rijker dan we beseffen. God, on-
ze Vader, is de Vader van de heerlijk-
heid en de God van alle vertroosting.
We zijn rijk. Hij vertroost ons met de
belofte, dat het niet zo zal blijven als
het nu is. De grote veranderingen in
de (nabije) toekomst geven ons rust
en troost. Vrijkoping van ons lichaam
is gegarandeerd. Vader, dank U wel.

26 januari 2019
‘Zaaien en oogsten.’

Die wetmatigheid is al in de eerste,
oorspronkelijke schepping gelegd.
Kruiden, gewas, bomen, groen et ce-
tera; het was er al in de eerste eon.
We hebben dat even gezien in de stu-
dies in Soest. Toen Elohim (God) de
neergeworpen wereld herstelde, zei
Hij dat op de derde dag die weelde-
rige plantengroei weer zou komen;
en zo gebeurde dat ook.

‘Mooie voorbeelden.’

Ja, daarin was de kiem van het leven
uit zaad opgenomen. De mens die 3
dagen later op aarde kwam, leerde
uit de schepping. Van de Schepper
zelf komt het principe van zaaien en
oogsten. Adam wist niet, dat God
hierdoor onderricht geeft over dood
en opstanding. De Heer leerde Zijn
discipelen deze belangrijke les.

‘Ook een tegenstelling.’

Het zaadje, zo kaal als dat is, vormt
een grote tegenstelling tot de bloem
of de aar die er later uit groeit. De a-
postel Paulus gebruikt deze typologie
uit de natuur om te illustreren wat in
de opstanding van de doden het ver-
schil is tussen het nieuwe lichaam en
het oude. Heel wezenlijk is de tegen-
stelling tussen ziel en geest. Een ziels
lichaam wordt gezaaid (begraven) en
een geestelijk lichaam opgewekt.

25 januari 2019
‘God geeft leven.’

Juist op de dagen dat we met sterfe-
lijkheid geconfronteerd worden, is dat
besef vol troost. We weten ons bemoe-
digd door het goede nieuws, dat de op-
standing van Christus een feit is, met
consequenties. Door Paulus wordt Hij
als Eersteling in 1 Corinthiërs 15:23 be-
noemd. Dat is een oogstterm. Het is de
garantie: heel de oogst is zeker.
Dat wordt geen mislukking.

‘Net als allen sterven, ook leven?’

Dat is de belofte en ligt vast in de Eer-
steling Christus. Iedereen zal volgen.
Dat kan niets of niemand verhinderen.
Het is de waarheid die 19 eeuwen on-
derdrukt geweest is. Maar nu ligt het
weer op tafel: Hij zal allen leven geven.
Niet alleen dat, het zal onsterfelijkheid
betekenen. Het evangelie, dat Christus
stierf, begraven en opgewekt werd op
de derde dag heeft verstrekkende ge-
volgen.

‘De zonde van Adam is weg?’

Als gevolg van zijn zonde kwam het
stervensproces. En omdat een mens
stervend is, zondigt ie ook. Door de
ene daad van onrechtvaardigheid is
de veroordeling voor alle mensen het
gevolg. Door de rechtvaardige daad
van Christus (Zijn kruisiging, sterven
en opstanding) komt het voor alle
mensen tot rechtvaardiging van leven.

24 januari 2019
‘We worden gered.’

We zijn begunstigd met het weten van
het geloof. Wij weten nu, dat voor hen
die God liefhebben, God alles doet sa-
menwerken tot wat goed is. Dat is ver-
bazend en wonderlijk. Je zou niet ver-
wachten dat het zo zit. Je komt er pas
achter na jaren. Paulus spreekt ervan,
en dat wist hij op dat moment ook. Hij
werd door God gedaan.
En het evangelie zoals Paulus dat door-
geeft, geeft uitzicht en kracht.

‘Dit horen en geloven is wonderlijk.’

In de Schrift wordt regelmatig gezegd,
dat voor God niets te wonderlijk is.
Als we kijken in natuur, dan zit die vol
wonderen. Hoe een graankorrel die in
de aarde valt, sterft en toch weer een
nieuwe korenaar voortbrengt. Dat is al
een groot wonder. Het is een nog gro-
ter wonder wanneer mensen het evan-
gelie horen, geloven en zo groeien in
hun geloof.

‘Zaaien en oogsten.’

Woorden van God worden gezaaid, het
gaat uit en mensen worden geraakt. In
het hart komt dat zaad van het evange-
lie van genade en God geeft groei. Het
is niet uit onszelf. Zo is het in de natuur:
kracht tot groei is van God.
Zo ook een zaadje dat in de aarde valt.
Na het sterven komt het op en wordt
een prachtige volle plant, of aar. En zo
is het bij de opstanding van de doden,
heel wonderlijk: zij zullen léven!

In deze avond komt sterk de verwachting
en plaats van ons als gelovigen aan de
orde. We zijn op weg naar heerlijkheid, dat
biedt troost en uitzicht.
Naluisteren: deel A en deel B